Historia niewiarygodnej kobiety. Z dystansem do życia, z rutyną. Jej entuzjazm sprawia że nie staje się jednak "świrem". Rodzina kocha ją dla pieniędzy. Podobało mi się zakończenie. Na szczęscie została ukarana rodzina. Starsza kobieta jest już gotowa na śmierć, ale czuje że nie może zostawić domu dla rodziny. I oddaje go potrzebującym. Chciałbym szczególnie zwrócić uwagę na fajną jak na dzisiejsze czasy grę młodego człowieka. Uśmiech pojawił mi się na twarzy jak wszedł Dostojewski. Widzę w tym aktorze drobne światełko w tunelu. Oby się tylko nie zmarnował. Z postaci złej i nierozgarniętej, zrobił bardzo sympatyczną i pozytywną. O pani Danucie Szaflarskiej nie muszę mówić. Jedyny minusik, maluteńki - tego filmu to pies. Może to dziwne, ale nieraz mi przeszkadzał. Samą idee psa uważam za super pomysł. I przez 90 % filmu uważam go za nieodłączny punkt. Jednak gdy film wymagał skupienia i uwagi niepotrzebnie słyszałem jego głos. Irytowało mnie to, ale to tylko przez chwilę. Całość na 10. Chyba każdy młody człowiek powinien go zobaczyć. A na pewno człowiek sędziwy.