...Ja jestem zmierzchem dnia, który się skłania ku zachodowi i w ciemności brodzi. Noc, siostra śmierci oczy mi przysłania i wkrótce z całym światem mnie pogodzi. A jeśli kochasz, choć prawdę dostrzegniesz, kochasz tym bardziej, im rychlej odbiegniesz.

Opowieść o życiu niesamowitej kobiety, która pomimo swojego wieku nie postradała rozumu. Otwarcie mówi o ludzkiej głupocie, jest w stanie wyperswadować wszelkie niepoprawne zachowania i przyzwyczajenia, chociażby swojej wnuczce.
Dobra gra aktorska Pani Szaflarskiej pozwala nam darzyć Panią Anielę dużą sympatią, przy której śmierci towarzyszyły mi łzy.