Jak prawie każda adaptacja Alistaira MacLeana "Przełęcz Złamanych Serc" została przeniesiona na ekran bez większych ambicji. Celem twórców było po prostu odtworzyć treść oryginału, korzystając z środków typowych dla kina telewizyjnego. Nie znajdziemy tu więc ani wspaniałej muzyki, ani ciekawych ujęć, ani tym bardziej zabawy formą. Co nie znaczy że film nie jest wart zobaczenia.
Fabuła mimo że bzdurna przykuła mnie do ekranu. Przede wszystkim dlatego że nad opowieścią wisi wciąż widmo tajemnicy, a co minutę scenarzysta uchyla nam jej fragment, lecz nie pozwala się domyślić wszystkiego. W sukcesie tego przedsięwzięcia niemała też zasługa gwiazdorskiej obsady. Oczywiście nie są to aktorzy pierwszej klasy, ale występują tu w charakterystycznych dla siebie rolach i zdecydowanie dają radę.
Wszystko byłoby jeszcze lepsze, gdyby każdej sceny nie poprzedzały ujęcia jadącego pociągu i nijaki motyw przewodni. Nie wiem kto wpadł na pomysł żeby bez przerwy molestować tym widza, ale powinien pójść za to do kąta i przemyśleć swoje postępowanie...
Mimo to... warto!