... z klimatem niepokoju.
Chowając się za rozmyślaniami chłopców podmiot liryczny w filmie sprytnie unika, powtarzające się jak nieznośne echo, odpowiedzi na pytanie "dlaczego tak się stało". Nie
próbuje się rozprawić psychologicznie z przyczynami takiego, a nie innego postępowania głównych bohaterek, bowiem nastoletni chłopcy (tenże), są do tego nie zdolni.

Abstrahując od tego, że takie sytuacje są możliwe i przerażające zawsze i wszędzie, oddźwięk pozostaje tylko jeden. Poprzez książkę i film świat dowiaduje się o tym jak "Ci
Drudzy, Nie-Wybrani" są okropni i tępi, że nie umieją normalnie wychować swoje dzieci. Podczas gdy "Ci Pierwsi, Wybrani", być może nawet bardziej wpływowi, na swój temat
nigdy oficjalnie negatywnie się nawet nie zająkną. Zresztą to już nie pierwszy i nie ostatni raz.