Wspaniale opowiedziana historia córek, które pragnęły swobody i miłości. Narratorami są czterej chłopcy, snujący nieszczęśliwą opowieśc o dziewczynach z sąsiedztwa...

No cóż, film mnie zaskoczył. Spodziewałem się miernego dramatu, choc od początku byłem zaintrygowany tematyką. Nie ma tu wyraźnie naszkicowanych bohaterów, ale historia urzekła mnie w wielu momentach. Niekiedy miałem wrażenie, że jest w tym nuta komedii, na przykład, gdy widzimy jakąś dziewczynę opowiadającą w telewizji, że upiekła ciasto z trutką na szczury, chcąc sama się zabic, lecz, niestety, jej babcia, która bardzo lubiła słodycze, zjadła trzy kawałki tego ciasta. Przed ekranem, gdzie występowała ta dziewczyna, siedziała staruszka, która zajadała się właśnie ciastem i w tym momencie zamarła. ;) Taki to czarny humor. Wspaniałe były momenty, jak Trip przyszedł do domu Lux i wszyscy oglądali telewizję albo jak uwiódł tą bohaterkę podczas balu, a jego przyjaciele odjechali, zostawiając parę samą, i wtedy Trip uciekł. Szkoda, że nic więcej nie było o tym dopowiedziane. Jednak najbardziej niesamowite było ostatnie dziesiąc minut filmu. SPOILER! Chłopcy (narratorzy) odwiedzili córki, więzione przez rodziców od wielu dni w domu, i już niby rysowała się scena "porozumienia" i ucieczki czy czegoś w tym rodzaju, a tu taka niespodzianka. Aż chciałbym wniknąc do tego filmu, aby cokolwiek zmienic, jego finał. Wspaniała muzyka, a Kirsten Dunst jak zawsze rewelacyjna.
Pozdrawiam ;)