Chyba najwięcej o tym filmie mówi nam na koniec twarz Bradley'a Coopera, która wręcz krzyczy do widza "to wszystko, to już koniec? WTF?"
Film ratuje tylko wątek rodzinny, który został tutaj poprowadzony genialnie, tylko niestety nie został dokończony w tak dobry sposób. Bo w filmie wyraźnie pokazane jest, że dziadek, ojciec czy mąż to osoba obca, nie wiemy na początek dlaczego, spodziewamy się czegoś "złego", a tak naprawdę jak zawsze chodzi o hajs. To, że dziadek miał jakąś pasje, której nienawidziła jego żona, ta nienawiść do męża potem była kolejno zaszczepiana do dziecka i wnuczki, to tylko taka wymówka, bo później dowiadujemy się, że chodzi tylko o hajs. Problemy dziadka zaczynają się jakieś 12 lat temu, kiedy zaczyna mu brakować hajsu, od tego czasu jego córka z nim nie rozmawia, bo nie daje już kasy na jej zachcianki. Wiemy też, że początkowo przez 10 lat dzięki swojej pasji miał też niezły hajs, co skutkowało 10 latami udanego małżeństwa. Później coś zaczyna się psuć, dziadek musi coraz więcej jeździć, aby zarobić, a żona zamiast wziąć się do roboty, to tylko żąda i żąda. To pewnie skutkowało rozwodem. I tak dziadek stał się czarną owcą, ale to wszystko się zmienia, kiedy dziadek ma hajs. Nagle może wrócić do rodziny. Nikt nie pyta skąd ma hajs, pewnie każdy się domyśla, że raczej nie wygrał na loterii tylko robi coś złego, ale każdy korzysta, a dziadek staje się tym ukochanym. A scena która najlepiej to obrazuje to rozmowa z wnuczką, która w dupie ma, że dziadkowi mogą urwać jaja, ma zaraz być tam, gdzie ona chce, a potem "rzuca słuchawką". Szkoda, że lepiej tego nie skończyli, bo rodzinka gorsza od tej co widzimy w Gran Torino i jakaś egzekucja przez kartel byłaby jakimś rodzajem sprawiedliwości.