Uczucia, a właściwie to powinienem napisać "odczucia" wiele zaślepiają, nieważne jakie, złe czy dobre. Chemia produkowana w mózgu ma wpływ na nas na odbieranie świata. Więc można by powiedzieć, że zaślepiona miłością Jane nie widziała/niezauważyła u Johna przeogromnego podobieństwa z wyglądu twarzy do siebie samej.
pozdrawiam i polecam film Primer (2004)

Dobra uwaga. Nie mniej jednak film calkiem dobry. Rowniez polecam Primera, a raczej jego 2-3 seanse ^^

Napisałem to samo kilka godzin przed Tobą, w innym temacie:P

a tam nie było jakiejś gadki, że podróże w czasie powodują po prostu różne rzeczy z mózgiem i organizmem. W sensie, że dlatego miał prawo nie pamiętać.

Masz rację.Nawet jeśli jednak nie pamiętał,to pamiętał,że jak był kobietą to "ten" facet go zostawił i już nigdy nie wrócił.Więc jak przyszedł moment,że siedział na ławce i Ethan po niego przyszedł,to powinien pamiętać,że już nigdy nie wróci.Gdyby nie poszedł całe koło by się zatrzymało....

Na tym polega jego przeznaczenie, wszystkie akcje i czyny doprowadzają go do tego samego celu (coś jak z syzyfem), nie może przerwać błędnego koła własnego istnienia gdyż on/ona sam/a jest powodem i skutkiem.
Gdybanie w filmach sci-fi to temat rzeka...

A postawiłeś się na jego miejscu? Brałbyś w ogóle pod uwagę taką możliwość w czasach kiedy nawet walkmana nie mają, że podróżujesz sobie w czasie i zapładniasz SIĘ w przeszłości? Jakbyś patrząc w lustro widział kogoś znajomego, nawet przez myśl by Ci nie przeszło, że życie w NASO-podobnej firmie zniszczyłeś sobie sam. Dlatego nie uważam tego za żaden błąd :)

Pozostaje kwestia starzenia się. Bohater rzadko zaglądał do lustra(podkreślane kilka razy w filmie), więc nie dość, że upłynęło sporo lat to jeszcze nie mając wiedzy o podróżach nie mógł przypuszczać, ze to był on sam.

Co do odejścia z ławki, to był w szoku i chciał skonfrontować się z Barmanem a potem poszło tradycyjnie.