Film bardzo mnie poruszył. To ciekawe ustawienie postaci każe pytać o przyczyny i skutki.

Wyrachowanie, czy chuć? Zimna kalkulacja, czy popęd nie podlegający kontroli? Świadomy wybór, czy może niezawiniona skłonność?

I inaczej... Kara śmierci, czy ułaskawienie? Tortury, czy przebaczenie? Kto zasługuje na szansę? I wreszcie: czy tylko społeczeństwo (w osobach sędziów i w zapisach prawa) ma prawo ferować wyroki? Nagle całe Twoje dotychczasowe myślenie może zostać wywrócone do góry nogami. Proste odwrócenie ról wytrąca widza z fazy łatwych ocen.

Pedofilia jest przeraźliwą zbrodnią, co do tego nie ma wątpliwości. Powinno się ją karać najsurowiej, tak, by chronić potencjalne ofiary, nie dopuścić do kolejnych jej aktów. Film stawia jednak pytanie nie tyle o samo zboczenie (jego genezę, czy skutki), ile o to, kto powinien posiadać legitymizację ferowania wyroków w takich sprawach?

Niebagatelną rolę odgrywa także sumienie - nie istniejące w żadnym z bohaterów. Nie ma tam dobrych postaci. Zło czai się w najmniej spektakularnych, najmniej oczywistych elementach zachowania Halley i Jeffa.

Zastanawia mnie też zachowanie Halley... Czy sama (lub ktoś z jej bliskich) była ofiarą pedofilii? Wydaje się, ze abstrakcyjne uczucie nienawiści nie odgrywa tu większej roli - wyrachowany plan dziewczynki wydaje się być odpowiedzią na głębokie zranienie... czy jednak tak jest do końca?