Oglądałam ten film już 3 raz i myślę, że nie ostatni... to inna rzeczywistość, do której chce się wracać. Finałowa scena to poezja, bez słów, piękna muzyka, coś jakby bliskiego i znajomego, ale zarazem totalna magia. Trudna do zdefiniowania ta ulotność :)

Zdecydowanie się zgadzam, nawet trudno oceniań ten film czy porównywać z innymi. Drugiego takiego chyba jeszcze nigdy nie widziałem.

byłam urzeczona (choć to chyba zbyt małe słowo) ostatnimi scenami - on ja całuje w objęciach innego... i to śniadanie... - no bajka