Głębszy, i może równie okrutny. Na pewno to kino w rytmie zen.

Chociaż po jakimś czasie nie wiem, który z tych filmów jest głębszy, lubię tą kontemplację smutku w "Lalkach", tak jak schemat człowiek szuka miłości -) znajduje cierpienie -) cierpienie jest najwierniejszym towarzyszem człowieka w "Grze wstępnej". Mają te filmy coś wspólnego, ale "Pusty dom" jest u mnie chwilowo na końcu tej trójki, wciąż nie mogę zgłębić jego sensu (bo może nie ma go).