przez przypadek trafiłam na ten film, wcześniej widziałam zapowiedzi "Miłości", ale jakoś nie sięgnęłam po niego. przyznam się, że ciężko było mi obejrzeć ten film na raz i nie z powodu deficytu uwagi. historia opowiedziana w filmie kopała mnie po jakiś moich bolących miejscach, nieprzerobionych tematach, zepchniętych w głąb świadomości. chyba nie przypomnę sobie filmu, który wzbudził we mnie tyle goryczy, braku nadziei i pewnego rodzaju niesmaku ('gra' prowadzona przez doktora). niemniej jednak film i emocje jakie we mnie wzbudził bardzo mi się podobały i z ciekawością obejrzę inne dzieła Seidla.

zgadzam się z twoja opinią.
i też mam wrażenie, że upraszczające komentarze w stylu "niesmaczny film o grubej dziewczynie" wynikają z tego, że dla niektórych film jest za trudny.
cóż, nie każdy lubi takie przygnębiające klimaty, ale można przecież wybrać sobie do obejrzenia coś lżejszego.

Film nie może być "za trudny", co najwyżej - widz może być zbyt tępy.

Bardzo mi się podobają filmy Seidla i przedstawiony w nich przez niego obraz świata. Realizm ukazany w jego filmach potrafi wstrząsnąć widzem ale też poruszyć dogłębnie i dać do myślenia.

nie zmienia to faktu, że te filmu są o pieprz... się z murzynami, o skrajnym dewotyzmie i o tłustych grubasach. Tylko, że wszyscy jesteśmy grubymi tłustymi dewotkami dający się rznąć w dupę;p