Najbardziej podobał mi się w nim taki nieśpieszny nastrój, spokojna narracja oraz przede wszystkim opowieści trójki bohaterów, tak jakby dygresje choć też nie do końca.

Z drugiej jednak strony film Fishburne'a nie uciekł od infantylnych scen, np: ta, w której okazało się, że Torch to (spoiler); idiotycznych dialogów ("-Spokojnie, brachu! -Nie nazywaj mnie tak"). Również dziwna więź jaka wywiązała się miedzy dwoma przyszywanymi braćmi nie została do końca narysowana. Ciężko uwierzyć, że doświadczony przez życie Mike wziął pod opiekę taką ciotę jak Torch. O wiele lepiej scenarzysta (którym także była gwiazda Matrixa) poradził sobie z nakreśleniem przyjaźni między Mikem a Tonym.

W efekcie, biorąc powyższe słabości i zalety filmu końcowa ocena to dla mnie: 6/10! Może trochę na wyrost, ale za to, że realizując film gangsterski reżyser nie poszedł najłatwiejszą stroną, tzn. napakował do niego maksymalnie brutalne sceny, sypnął garścią czarnego humoru i voila - kolejny produkcyjniak gotowy! Zdecydował się na trudniejszą drogę, toteż na pewno był świadom, że "Raz w życiu" nie odniesie dużego sukcesu kasowego. Na jego nieszczęście nie okazało się również filmem typowo ambitnym, a ustawiło się mniej więcej pośrodku obu terminów.