Krótko: film jest nudny nawet jak na standardy kina europejskiego. Piękne kadry umiejętnie nawiązują do holenderskiego malarstwa, jednak brak w nich treści. Przez większość seansu bohater snuje się po zakurzonym domu jakby nałykał się ritalinu. Okazjonalnie mruga z półcienia. Umiera mu żona - mrug. Eksmitują go wierzyciele - mrug. Syn się żeni - mrug. Mimo całej mojej sympatii do Josa Stellinga, "Rembrandt fecit 1669" polecić mogę jedynie osobom rozpaczliwie poszukującym czegoś na szkolną prezentację z "wiedzy o kulturze" albo najbardziej oddanym smakoszom niderlandzkich mistrzów.