Gdy przyszłam z bratem do kina myślałam, że będzie to typowa, dziecinna bajka z bezsensownymi wątkami i piosenkami, gdyż rozczarował mnie już początek, mianowicie śpiew ptaków. Potem nudziłam się, byłam rozkojarzona, zwracałam uwagę tylko na fajne efekty 3D, śmiałam się tylko na scenie z wagonikiem, gdy Blu mówi do Jawel ,,MAM piękne oczy'' zamiast ,,MASZ piękne oczy''.
Lecz gdy po paru dniach znów oglądnęłam to na komputerze, zdałam sobie sprawę, że nie doceniłam bajki. Bawiłam się doskonale, śmiałam się co chwila, podziwiałam doskonałą animację oraz piękną muzykę, wspaniałe widoki, pięknie wykonaną paradę w Rio de Janeiro. Podobała mi się impreza ptaków, na której śpiewał żółty kanarek Nico. Producenci świetnie wykorzystali piosenkę Lionel Richie gdy Blu poznawał swą partnerkę.
Wszystkie papugi miały piękne kolory, były wspaniałe krajobrazy, ciekawy wątek. Podoba mi się wiele bajek animowanych, ale zwykle dostrzegam w nich pewne ,,niedoskonałości''. Przeciwnie, w filmie ,,Rio'' nie znalazłam niczego, co by mnie irytowało, np. źle dobrany głos do bohatera, nieśmieszne żarty czy kiepska ścieżka dźwiękowa. Powiem nawet, że w polskiej wersji lepiej wypadł dubbing niż w oryginalne. Polacy dobrali głosy co najmniej dwa razy lepiej niż Amerykanie.