Rocky Horror Picture Show Ciekawostki

Role

Patricia Quinn zamierzała odejść z filmu, gdyż nie chciano, aby zaśpiewała piosenkę "Science Fiction/Double Feature", którą wykonywała w wersji scenicznej. Ostatecznie została, ponieważ twórcy filmu postanowili w prologu nakręcić ujęcie jej ust, wykonujących piosenkę z playbacku do wokalu Richarda O'Briena.

Mick Jagger starał się o rolę dra Frank-N-Furtera.

W castingu do roli Brada, która ostatecznie otrzymał Barry Bostwick, brał udział Steve Martin. Ponadto Cliff De Young odrzucił tę rolę z powodu napiętego grafiku.

Peter Hinwood nie umiał śpiewać, więc muzyk sesyjny wykonał jego partie wokalne podczas nagrywania ścieżki dźwiękowej do filmu. W postprodukcji reżyser Jim Sharman postanowił zmienić głos Rocky'ego Horrora, więc zatrudnił australijskiego aktora - wokalistę Trevora White'a, by zdubbingował końcowe partie wokalne na potrzeby filmu.

Reżyserowi filmu, Jimowi Sharmanowi, oferowano z początku znacznie większy budżet, pod warunkiem, że w obsadzie znajdą się jakieś znane nazwiska. Ten nalegał na aktorów z oryginalnej wersji musicalowej. W końcu w ramach kompromisu zgodził się przyjąć Amerykanów do ról Brada i Janet (Barry'ego Bostwicka i Susan Sarandon), a pozostali, wliczając Tima Curry i Richarda O'Briena, powtórzyli swe role z musicalu.

Rolę kryminologa zaproponowano Vincentowi Price'owi, ale ten ją odrzucił z powodu napiętego grafiku.

Ani Christopher Malcolm, ani Julie Covington, którzy grali role Brada i Janet w wersji scenicznej, nie otrzymali takiej szansy w adaptacji filmowej.

Błędy w filmie

W scenie, w której doktor Scott na wózku inwalidzkim jest targany po zamku przez Triple Contact Electro-Magnet, można dostrzec, że do wózka jest przymocowany kabel, dzięki któremu ekipa filmowa wciągała aktora na szczyt schodów.

Kiedy Frank-N-Furter śpiewa, idąc wzdłuż basenu, można dostrzec, jak grający go aktor zatrzymuje się na chwilę, by wyczuć stopą krawędź basenu, a dopiero potem tam wpada.

W scenie przy obiedzie Riff Raff nalewa doktorowi Scottowi wina - robi to jeszcze raz w następnym ujęciu.

W trakcie mowy Frank-N-Furtera jego rękawiczki raz są zrolowane, a raz idealnie naciągnięte na dłonie.

Kiedy Eddie jeździ motocyklem po laboratorium w trakcie piosenki "Hot Patootie", czarny makijaż wokół jego oka, skaleczenie nad okiem i przedziałek zmieniają swoje położenie.

Po tym jak Frank całuje rękę Janet, na jej dłoni zostaje ślad po szmince. Chwilę później, kiedy Janet sięga po koszulę Brada, śladu już nie ma.

Kiedy Rocky śpiewa "Oh no no no" w trakcie pierwszej piosenki, jego usta się nie poruszają.

Gdy Janet dostrzega Frank-N-Furtera w windzie, zaczyna krzyczeć i mdleje. Jednak jej krzyk słychać nawet po omdleniu. Ponadto gdy dziewczyna mdleje, ma uniesioną lewą rękę. Po zmianie ujęcia jest to już prawa ręka.

Kiedy Magenta rozbiera Brada dwa razy rzuca jego pulower Columbii.

W trakcie robienia zdjęcia ślubnego widać, że fotograf posługuje się starym aparatem ze starym typem lampy błyskowej (z wielką żarówką w środku). W innym ujęciu aparat ma nowoczesną lampę błyskową.

W trakcie solówki Columbii widać że opada jej gorset. Kiedy przebiega przez scenę widać, że próbuje go podnieść. W kolejnym ujęciu gorset leży idealnie.

Kiedy Frank budzi Rocky'ego do życia, każe Riff Raffowi zwiększyć moc o 3 punkty. Tymczasem moc wcześniej nie była włączona.

W scenie w laboratorium wyraźnie można dostrzec porozciągane przez ekipę żyłki wędkarskie (prawdopodobnie miały podtrzymywać czerwony dywan przed zamoczeniem w wodzie).

W trakcie pierwszego wersu piosenki Eddiego najpierw widzimy Brada stojącego w tle. W kolejnym ujęciu Brad opiera się o ścianę.

Kiedy Magenta rozpina swój wełniany płaszcz widzimy, że koszula pod nim jest już rozpięta. W następnym ujęciu koszula jest zapięta i Magenta rozpina ją.

W scenie, w której Tim Curry zamierza pociągnąć za dźwignię, by wysłać doktora Scotta do pokoju widzimy, że unosi lewą nogę. Na zbliżeniu widać natomiast uniesioną prawą nogę.

W scenie, w której Brad rysuje serce na drzwiach na zbliżeniu ma ono inny kształt.

Na początku filmu, w scenie robienia zdjęcia ślubnego, widać ojca panny młodej wbiegającego po schodach kościoła. Kilka sekund później widać go ponownie wbiegającego po tych samych schodach.

Podczas piosenki "Hot Patootie" jeden z Transylwańczyków mówi "lovely party" ("wspaniałe przyjęcie"), lecz ruchy jego ust nie pasują do wypowiadanego tekstu.

Gdy Meat Loaf rozpoczyna solo na saksofonie podczas wykonywania piosenki "Hot Patootie", w jego instrumencie brakuje stroika.

Podczas piosenki "Time Warp" po lewej stronie ekranu widać członka ekipy filmowej w białej koszuli.

Gdy Brad i Janet stoją w deszczu przed zamkiem Frank-N-Furtera, tylko rogi gazety, którą Janet trzyma nad głową, są mokre.

Podczas stepowania Columbii w piosence "Time Warp" czerwony dywan znika z podłogi i za chwilę znów się pojawia.

W scenie tańca podczas piosenki "Wild and Untamed Thing" rajstopy, jakie Dr. Scott ma na sobie, na przemian znikają i znów się pojawiają.

Pod koniec piosenki "I Can Make You a Man" Frank-N-Furter odpycha od siebie konia gimnastycznego. Widać wtedy rękę członka ekipy filmowej, odciągającą konia poza kadr.

Frank-N-Furter deklarował, że stworzy człowieka doskonałego ("a perfect man"). Tymczasem w filmie widać, że Rocky ma w zębach plomby.

Riff-Raff rzuca w Rocky'ego świeczką z kandelabra, gdy ten próbuje uciec przez szyb windy. Gdy jednak odkłada kandelabr i patrzy na Magentę, są w nim wszystkie świeczki, podczas gdy powinno jednej brakować.

Podczas piosenki "Wild and Untamed Thing" widać członka ekipy filmowej, spacerującego po platformie sceny.

Gdy Brad i Janet są rozbierani w zamku, Magenta ściąga z Brada sweter, ukazując koszulę uprzednio rozpiętą, aby ułatwić jej zadanie.

W scenie obiadu, gdy Frank śpiewa Rocky'emu "Happy Birthday" ("Sto lat") i siada, z boku ekranu widać nieruchomą rękę Magenty. Jednak w następnych ujęciach Magenta wciąż podaje obiad.

Gdy Eddie zsiada z motocykla, słychać odgłos gaszonego silnika, mimo że Eddie trzyma ręce w powietrzu i nie mógłby przekręcić kluczyka.

Podczas piosenki "Dammit, Janet" zmienia się położenie torebki upuszczonej  przez Janet.

Podczas piosenki "Sweet Transvestite" zmienia się położenie peleryny doktora Frank-N-Furtera na jego tronie.

Podczas piosenki "Dammit Janet", gdy dwoje dozorców stoi przed drzwiami kościoła, pod ich stopami widać narysowane znaki, na których aktorzy mieli stać.

W czasie piosenki "Dammit Janet", gdy Brad klęka przed Janet i wręcza jej pierścionek zaręczynowy, jej biała torebka znajduje się za nią. Po paru sekundach jednak leży już z lewej strony jej nóg.

W czasie piosenki "Over at the Frankenstein's Place" sweter Janet ma kolor niebieski. Przez resztę filmu jest on jednak biały.

Brad i Janet zostają ulokowani w dwóch osobnych sypialniach, do których przychodzi Frank-N-Furter, aby uwieść każde z osobna. Te dwie sypialnie to tak naprawdę jeden i ten sam pokój, w ujęciach go pokazujących zmienia się tylko kolor tła.

Podczas piosenki "Hot Patootie" Eddie ma na lewej ręce 3 pierścienie. Jednak w kilku ujęciach brakuje pierścionka w kształcie krzyża na jego małym palcu.

Podczas kolacji Riff Raff nalewa doktorowi Scottowi wina, po czym przechodzi obok Brada i strąca kapelusik z oparcia krzesła. W następnym ujęciu kapelusik jest już na swoim miejscu. Odwrotnie dzieje się z kapelusikiem na krześle Janet - najpierw jest on widoczny, a po zmianie ujęcia znika.

Gdy Eddie jeździ po laboratorium na motocyklu, w jednym z ujęć widać w prawym górnym rogu ekranu członków ekipy filmowej wraz ze sprzętem.

Podczas pierwszego wersu piosenki Eddiego zmienia się pozycja Frank-N-Furtera: najpierw stoi blisko ściany i opiera o nią całą rękę, potem stoi dalej i opiera o nią tylko swoją dłoń.

Gdy Frank-N-Furter zjeżdża windą do Brada i Janet, stuka obcasami swych butów. W dalszym ujęciu widać, że stoi on z nogami rozłożonymi na szerokość bioder, ale w zbliżeniu jego buty są znacznie bliżej siebie.

Pod koniec piosenki "Sweet Transvestite", gdy Frank-N-Furter wraca do windy, trąca Janet i wtedy widać, że jej naszyjnik znajduje się pod kołnierzykiem jej różowej sukienki. Gdy Frank-N-Furter wychodzi, naszyjnik zmienia swoje położenie i teraz znajduje się na kołnierzyku.

Pomiędzy ujęciami zmienia się tatuaż na prawmy przedramieniu Dr Furtera. Najpierw jest to "BOSS", a potem "4711", który jest numerem wody kolońskiej.

Podczas piosenki "Hot Patootie", w zbliżeniach na na twarz Eddie'ego widać, że aktor dwa razy wypowiada złe słowa piosenki.

W scenie kolacji Brad próbuje walnąć pięścią w stół, ale trafia w rękę Janet, która podskakuje i krzywi się z bólu.

W scenie kolacji Riff Raff dwa razy napełnia kubek Dr Scotta, ponadto dwa razy serwuje porcję mięsa Bradowi.

Miejsce kręcenia

Film kręcono w Berkshire (Anglia, Wielka Brytania).

Pozostałe

Jednego z aktorów, Meat Loafa miano nagrodzić stawką wynoszącą 175000 $, ale aktorowi udało się podwoić tę sumę, ponieważ wygrał zakład.

Pomysł na laboratorium doktora Franka wzięto z wystroju łazienki hotelowej w Amsterdamie.

Kiedy Meat Loaf zobaczył Tima Curry'ego na ekranie po raz pierwszy w jego ubraniu i charakteryzacji, wyszedł z kina. Poszedł na Hollywood Blvd i dostał mandat za przejście w niewłaściwym miejscu.

Pierwowzorem słynnego tańca Umy Thurman i Johna Travolty w filmie "Pulp Fiction" była scena, w której śpiewano piosenkę "The Sword of Damocles". Tamten taniec był bardzo podobny.

Reżyser Jim Sharman postanowił nigdy nie mówić aktorce Patricii Quinn, co ma robić w danej scenie, więc cały czas była ona zaskakiwana, ponieważ nie wiedziała, co ma się za chwilę zdarzyć.

Aby uzyskać lepszy efekt zaskoczenia, nikt z obsady nie został poinformowany o tym, że Eddie jest pod stołem podczas kręcenia sceny kolacji. Kiedy Tim Curry ściąga obrus, wszyscy są autentycznie zszokowani.

Aby pod koniec filmu fryzura Richarda O'Briena wyglądała tak jak chciano, aktor musiał nosić na głowie wieszak do ubrań. Powiedział później, że wyglądał, jakby miał na głowie znak zapytania.

W otwierającej film scenie ślubu pastora gra Tim Curry (późniejszy Dr. Frank N. Furter), staruszka po jego lewej Richard O'Brien (Riff Raff), a żonę staruszka po prawej Patricia Quinn (Magenta). Zaś kobieta, która dołącza do nich wewnątrz kościoła to Nell Campbell (Columbia).

Wielu gości na weselu to prawdziwi Transylwańczycy.

Czołg i makieta, użyte w scenie tworzenia Rocky'ego Horrora, pochodzą z filmu "Zemsta Frankensteina" (1958).

Oakley Court - zamek dr Frank-N-Furtera był wielokrotnie wykorzystywany w horrorach wytwórni Hammer Film Productions, m.in.: "The House in Nightmare Park" (1973), "The Reptile" (1966), "The Brides of Dracula" (1960) i "Man in Black" (1949). Zamek ten został zbudowany w 1859 roku, a w 1981 odnowiony i przerobiony na hotel, gdzie wynajem pokoju na dobę kosztował od 150 do 195 funtów brytyjskich.

Otwierająca film piosenka "Science Fiction Double Feature" zawiera odniesienia do klasycznych obrazów science fiction. W jej trakcie miały się pojawiać klipy z wszystkich wymienionych filmów, ale producentowi Brianowi Thomsonowi ten pomysł nie przypadł do gustu z racji wysokich kosztów uzyskania praw do tych filmów i zaproponował użyć samych śpiewających ust. Inspiracją do tego pomysłu był obraz Man Ray.

Film został zakazany w Republice Południowej Afryki kilka tygodni po premierze. Do tego czasu obejrzało go ćwierć miliona widzów i zyskał rangę filmu kultowego.

Pod koniec sceny "The Floor Show", gdy zjawia się Riff Raff, Susan Sarandon wycofuje się wraz z Barrym Bostwickiem i przypadkowo wchodzi mu na stopę obcasem. Wyraźnie widać grymas na jego twarzy.

Film był pierwotnie nakręcony w systemie monofonicznym. Wersja VHS z 1990 roku, wypuszczona w 15 rocznicę filmu, zawierała stereofoniczne wersje piosenek ze ścieżki dźwiękowej w miejsce oryginalnych. Różnice między wersjami słychać było w partiach wokalnych, szczególnie Rocky'ego, którego wokal został zdubbingowany przez Trevora White'a.

Japońska wersja filmu, wypuszczona na nośniku Laserdisc, zawierała ścieżkę dźwiękową w systemie monofonicznym, brakowało w niej za to sceny śmierci Eddiego.

W scenach pojawienia się Eddiego i jego jazdy na motocyklu Meat Loafa zastępował kaskader, z wyjątkiem zbliżeń. Wtedy filmowano samego aktora pchanego na wózku inwalidzkim.

Usta obecne na plakacie do filmu należą do byłej modelki, Lorelei Shark.

Początkowo twórcy filmu planowali nakręcić go w czerni i bieli aż do pojawienia się dra Frank-N-Furtera. Od tego momentu jego usta miały być kolorowe, a reszta czarno-biała aż do końca piosenki "Sweet Transvestite", gdy cały obraz pojawiłby się w kolorze. Ostatecznie zrezygnowano z tego pomysłu i film od początku do końca jest kolorowy.

Brytyjskie wydanie DVD zawierało inną wersję utworu "Science Fiction (Reprise)", znajdującą się na końcu filmu. Prawdopodobnie piosenka została nagrana ponownie przez Richarda O'Briena.

W wersji filmu pokazywanej na VH1 słychać było prawdziwy głos Rocky'ego Horrora podczas utworu "Rose Tint My World", nagie posągi i biust Columbii były zamazane, a kwestia Frank-N-Furtera, w której używa słowa "mind-fuck", została wycięta.

Według narratora akcja ma miejsce w listopadzie 1974 roku. Jednak gdy Brad i Janet jadą samochodem, w radiu słychać pożegnalną mowę Richarda Nixona, prezydenta USA, choć ten ustąpił ze stanowiska w sierpniu tego roku. Twórcy filmu chcieli w ten sposób ukazać manię Brada, który woził ze sobą taśmy z tego typu nagraniami.

Tworząc postać Riff Raffa, Richard O'Brien wzorował się na postaci Alice Coopera.

Charles Gray, odtwórca roli kryminologa i jednocześnie narrator filmu, nagrał swoje kwestie w ciągu jednego dnia. Nigdy nie spotkał się z resztą obsady ani nie obejrzał filmu w całości.

Film był początkowo pokazywany w kinach o standardowych porach, tzn. po południu i wczesnym wieczorem. Poniósł jednak taką klapę, że na jednym z pokazów w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych obecni byli tylko reżyser Jim Sharman i jeden z aktorów, Meat Loaf.

Film kręcono od 21 października do 19 grudnia 1974 roku.

Tim Curry w wersji scenicznej początkowo grał dra Frank-N-Furtera z niemieckim akcentem. Zmieniło się to, gdy usłyszał kobietę w autobusie, mówiącą po angielsku z przesadzonym "królewskim" akcentem, przypominającym mowę Elżbiety II.