Na dobry początek: niech odpuszczą sobie ten film wszyscy ci, którzy kochają szybką akcję, spory bodycount i obfity widok krwi i trzewi(odnoszę się do fanów gatunku widniejącego przy tym filmie) oraz ci, których szczytem możliwości w krytyce filmu jest napisanie „dno i metr mułu” itp. Występuje tu trójka aktorów, lokacją jest opustoszałe miasteczko gdzieś na pustyni, a akcji jako takiej jest niewiele. Historii zdradzał nie będę – mniej wiesz – lepiej dla ciebie. Co do samego filmu. Widziałem wcześniej dwa filmy tego reżysera: „W mroku zła” oraz „Krzesło diabła”. Pierwszemu ocenę dałem trochę na wyrost, ale cały czas jest dobrą niskobudżetówką; drugi z koleji to film-eksperyment. Absolutnie nie spodziewałem się tak dojrzałego i ambitnego filmu, jakim jest „Blood River”. Przede wszystkim: niesamowita historia prowadząca do druzgocącego finału, trójka aktorów, którzy razem z reżyserem wynieśli ten film na wyżyny, z których Andrew Howard skradł cały show swoją niesamowitą kreacją… i pomyśleć, że to niskobudżetówka z takim aktorstwem . Wreszcie to na czym ten film jest oparty: DIALOG. Wsłuchujcie się w każdą linijkę, w każde zdanie wyartykułowane przez bohaterów, a dopiero wtedy poczujecie to napięcie psychologiczne narastające między nimi. „Blood River” to idealny przykład filmu, w którym napięcie jest budowaneprzy pomocy dialogu. No dobra – pierwsza połowa może trochę leniwa, ale druga wraz z narastającym napięciem rekompensuje wszystko… napiszę tyle: ten film nie jest tym czym się wydaje (obejrzycie, a przyznacie mi rację)… Do tego profesjonalne zdjęcia i muzyka, które w budowaniu klimatu robią bardzo duuuużo. Ogólnie wszystko jest tu na miejscu, oprócz… przesłania(też nic nie zdradzę). Jeśli ten film nie wypłynie na szerokie wody to tracę wiarę w kinematografię. Pełna rekomendacja dla tego moralitetu w stylistyce horroru…9/10
P.S. Domyślam się, że ci, którzy wystawiali do tej pory oceny (śr, 1.75) nawet nie widzieli tego filmu.