Nawet na moment skutecznie (choć z trudem) zapominając, że ten film jest ekranizacją książki, nie potrafię zrozumieć jego fenomenu. Mimo upływy czasu jest dla mnie wciąż tak nudziarsko oleisty i pozbawiony napięcia jak flaki z olejem z tłoczenia nr 9 i 3/4. Pomijam tu kwestię totalnej pomyłki wyróżnień na rzecz prośby do wszystkich, którzy ocenili go pozytywnie: co wy w nim takiego widzicie? Napiszcie proszę, może i ja zdołam to dostrzec.