Z reżyserii filmu zrezygnował George Cukor.
Gary Cooper był rozważany jako potencjalny odtwórca głównej roli męskiej.
Gdy Billy Wilder zobaczył zdjęcia próbne nieznanego wówczas Waltera Matthau, był pewien, że znalazł odtwórcę głównej roli męskiej. Studio 20th Century Fox bało się jednak zaangażować nowicjusza.
Początkowo obie główne role mieli zagrać aktorzy (Tom Ewell i Vanessa Brown), którzy odgrywali je w oryginalnej broadwayowskiej sztuce, ale gdy projekt przeniósł się z Paramount do 20th Century Fox, Brown została zastąpiona przez Marilyn Monroe.
Helen strzela do Richarda siedem razy z sześciostrzałowego rewolweru. Mógł to być celowy zabieg twórców filmu, jako że ta scena rozgrywa się w wyobraźni głównego bohatera.
Kultową scenę z podwiewaną przez metro suknią Marilyn początkowo kręcono na Lexington Avenue w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA), ale tłum podekscytowanych gapiów zachowywał się tak głośno, że materiał nie nadawał się do umieszczenia w filmie. Scenę ponownie odtworzono w studiu.
Film kręcono w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA) i Los Angeles (Kalifornia, USA).
Prawa do ekranizacji oryginalnej sztuki miało początkowo studio Paramount. Projekt przeniósł się do 20th Century Fox wraz z odejściem z Paramount Billy'ego Wildera.
Problemy emocjonalne Marilyn Monroe utrudniały pracę na planie. Niektóre ujęcia musiano realizować po kilkadziesiąt razy, zanim zostały właściwie odegrane.
Okres zdjęciowy trwał od 1 września do 4 listopada 1954 roku.