Skończyłam właśnie seans i muszę przyznać, że czuję się trochę ,,oszukana" przez zmierzch. Nie znam książek, więc nie wiem na ile filmowy scenariusz odbiega od oryginału, aczkolwiek miałam wrażenie, że coraz mniej ten film opowiada o wampirach. Edward, który był motorem napędowym i pełnym rozterek wampirem - teraz jest na drugim planie przy czym jego postać osłabła i zbladła ( bardziej niż jego skóra). Bella to zamotana nastolatka, która już sama nie wie czego chce, wciąż otoczona dziwakami, którzy raz są wampirem, a raz wilkołakiem. A Jacob to umięśniony typ, który ani ziębi ani parzy.
I teraz rozterka - za co te stwory kochają Bellę? Poważne, nostalgiczne wyznania miłosne nastolatków, brzmią śmiesznie i są przedobrzone. Wstydliwej Belli, równie wstydliwemu Edwardowi i nieśmiałemu Jacobowi - jak to w życiu bywa, najłatwiej przychodzą wyznania i deklaracje. Przez to robi się ZUPA z ciepłymi kluchami, niedosolona i bez szczypty pieprzu.
Wampirzyca Victoria miała wrócić, ale odpłynęła ze strachu, a wampiry okazują się tak naprawdę ludzkie i niegroźne.
Szkoda, potencjał zmarnowany. Ale z ciekawości obejrzę trójkę - może coś się wyostrzy!