mialem okazje zobaczyc 'sam przeciw wszystkim' na festiwalu 'era nowe horyzonty' w cieszynie. jakis czas wczesniej widzialem 'nieodwracalne' i pewnie dlatego ciekawosc zaprowadzila mnie do kina, zeby sie przekonac, jak moze wygladac - dla porownania - inny film noego. nie mialem wczesniej stycznosci z tym rezyserem... musze przyznac, ze 'n' nie wypelnilo mnie substancja niszczaca wyobraznie do tego stopnia co 'spw'.
w moim odczuciu filmy sugeruja, iz mamy zaznajomic sie [calkowicie(!)] z otaczajacym nas swiatem (beznadziejnie bezwzglednym). cos na wzor 'wiadomosci' w tv, tyle ze dla 'starszych dzieci', takich, ktorzy jednak wola miec pelne rozwiniecie tematu, najlepiej osiagajac maximum doznan z zewnatrz, nie wewnatrz, nie wykorzystujac przy tym zupelnie wyobrazni, bo i po co. specjalnie opisalem tak jednoznacznie, bo przeslanie filmow wydalo mi sie to zbyt doslowne. ok - taka jest rzeczywistosc, ale jaki jest sens ja powielac? ktos jest jeszcze nieuswiadomiony? jesli chodzi o to, aby coraz bardziej zwiekszac ilosc srodkow dzialajacych wprost na odbiorce, to cos chyba jest nie tak, bo gdzie sie podziewa rola samego widza? wydaje mi sie, ze przestaje wspoltworzyc obraz.
dylemat - nie wiem czy polecac ten film, czy nie. w tej kwestii wole pozostac obojetnym.