Spodziewałem się dramatu, który wyciśnie ze mnie hektolitry łez, spodziewałem się oszałamiająco dobrej gry aktorskiej Penna, spodziewałem się autentyczności filmu na każdym kroku... Zamiast tego dostaję coś, co jest jakimś kulawym połączeniem "dramatu" (?) i elementów "komediowych"... Co to za zakończenie?! Kto w ogóle śmie profanować muzykę Beatlesów najbardziej gównianymi "coverami" ich piosenek, jakie w życiu słyszałem? Co za naciągana historyjka... Sean Penn oglądając siebie w tym filmie powinien się wstydzić swojej wymuszonej gry aktorskiej, polegającej na otwieraniu gęby, przekrzywianiu głowy i jąkaniu się. Może jeszcze gdyby robił to we właściwy sposób... Straszny syf, napchany na każdym kroku banalnymi mądrościami życiowymi. Pseudo - ambitny chłam nastawiony na szybką kasę. To się nazywa marnowanie potencjału. Jeden z gorszych filmów, jakie widziałem. Pozdrawiam.