Kręcił się ten film wokół mnie już od dłuższego czasu, ale jakoś ciągle nie miałem możliwości go obejrzeć. Szybko zniknął z kin, potem kilka razy przegapiłem go w telewizji i tym razem też prawie bym go nie zobaczył (pamięć już nie ta), ale jakoś się jednak udało. Cieszę, się że mam już go za sobą, bo niestety nie było specjalnie na co czekać...

Przez cały seans miałem wrażenie, że King tworząc głównego bohatera tak naprawdę opisał samego sobie i tak jak Mort Rainey pracując nad „Sekretnym oknem” nie miał weny i nie za bardzo wiedział jak rozwinąć swoją opowieść. Być może to wina złego scenariusza - książki niestety nie czytałem, więc nie wiem na ile film trzyma się oryginału - ale "Sekretne okno" jest obrazem wyjątkowo nudnym, nieciekawym i mało emocjonującym. Nie trzyma w napięciu, nie straszy i co gorsza momentami śmieszy przez kilka komediowych wstawek. Cała historia jest mało interesująca i niestety mało sensowna. Jedyny plus to zakończenie, które może nie jest oryginalne, ale za to zaskakujące i całe szczęście nie jest to kolejny happy end.

Zawiedli mnie niestety aktorzy, a w szczególności Johnny Depp, którego uwielbiam i uważam za bardzo dobrego aktora, ale tu niestety mi zupełnie nie pasował. O Turturro i Bello nie będę pisał bo za bardzo nie ma o czym. Na wielką uwagę zasługuje za to ciekawa praca kamery oraz świetne zdjęcia Fred'a Murphy'a.

5/10