Czytałam książkę i filmem jestem lekko zawiedziona. Z książki najbardziej zapadły mi w pamięci dwa fragmenty: Adam, który po powrocie do domu mówi: Już się Ciebie nie boję tato., i pouczenie które daję Robert Adamowi. Strasznie brakowało mi tego w filmie.

Mi też w filmie zabrakło paru scen, między innymi pocałunku między "Bystrym" a Adamem, który w książce był długo wyczekiwanym punktem kulminacyjnym ich relacji. "Już się Ciebie nie boję tato" - te słowa pewnie by padły, gdyby dogłębniej były przedstawione dość okrutne metody wychowawcze ojca Adama, a ponieważ raczej mogliśmy się ledwie domyślać, że między nimi się nie układało, to te słowa i tak nie miałyby właściwej im mocy. Film jest poprawny, ale trochę płaski i bez głębi. Książka kipiała emocjami, może przez specyficzny język Kuczoka, który dobrze buduje napięcie i opowiada historię. I myślę, że obowiązkowo należy przeczytać książkę przed filmem, żeby wzbogacić sobie odbiór obrazu o niuanse i wątki zawarte w tekście.