Zabawne jest, że tak wiele osób (w tym tzw. zawodowych krytyków) jest zaskoczonych "nowym" Holmesem. Dotychczasowy kinowy wizerunek słynnego detektywa tak się niektórym utrwalił w mózgu, że kręcą nosem: na walki bokserskie, "bo za dużo wybuchów i pościgów", bo to, bo tamto.. A najzabawniejsze jest w tym wszystkim to, że nie mają racji. Bo "nowy Holmes" właśnie najbardziej przypomina literacki pierwowzór! Nie przypominam sobie, żeby Conan-Doyle robił z Sherlocka mdłego picusia-elegancika, grzecznego pacyfistę czy też nałogowego użytkownika kraciastej czapki:)) Owszem, być może twórcy nieco podkoloryzowali to i owo, ale to ich prawo. Nie ma natomiast wielkich odstępstw od kanonu, jeśli tak można to określić.
Po prostu.. fajny ten Holmes. Fascynująca, barwna postać - nie można się nudzić ani minuty, patrząc na niego. Mamy tu i pokaz dedukcyjnych i logicznych umiejętności naszego bohatera - z czego w końcu słynie (ach, te wywody o zawodzie rozmówcy na podstawie plamki na kołnierzu.. nieśmiertelna klasyka:), i prezentację walk (Conan-Doyle przecież nie raz wspominał o bokserskich umiejętnościach detektywa) w konwencji realistycznej, i ekscentryczny charakter Sherlocka, i sporo scenek pokazujących szczególne relacje łączące Holmesa i Watsona. Jest troszkę humoru, a wdzięk głównych bohaterów dodaje filmowi lekkości, odciążając nieco przyciężkawą (jak dla mnie) fabułę o "panowaniu nad światem". Aktorstwo świetne, i to zarówno w przypadku malowniczego Downeya Jra., jak i Jude'a Lawa. Watson bynajmniej nie robi za bezbarwne tło dla wyczynów Holmesa, co najwyżej stanowi jego przeciwieństwo, ale jak wiemy, obaj świetnie się uzupełniają. Bardzo zgrabnie i przekonująco pokazano łączącą ich przyjaźń, specyficzny charakter detektywa (Downey robi to tak genialnie, że nie wyobrażam sobie innego aktora w tej roli). Właśnie takiego Holmesa oczekiwałam, i nie zawiodłam się.
Jeszcze wypada pochwalić film od strony wizualnej (mroczny, błotnisty Londyn, a twórcy nie szczędzą nam efektownych, rozległych panoram miasta, z budowanym właśnie Tower Bridge na czele) i muzycznej (oryginalna ścieżka dźwiękowa, idealnie pasująca do filmu - dzieło mistrza Zimmera). Po prostu pełnia szczęścia, jak dla mnie. Sądząc po zakończeniu, zapewne będzie sequel.. już zacieram rączki w oczekiwaniu nań.
Aha, zgadzam się z każdym słowem recenzji "Holmesa" autorstwa redakcji Filmwebu. Mogę się podpisać pod każdym zdaniem, jakby to było moje własne. Recenzja świetnie trafia w istotę rzeczy - nieczęsto zdarza mi się czytywać cudze opinie, tak pokrywające się z moją:))