Mój pierwszy kontakt z filmem Bergmana, jakoś to zmęczyłem ale łatwo nie było. Jestem
przeciętnym zjadaczem chleba karmiącym się hollyłudową papką. Lubię pomysłowe
scenariusze i zachwycałem sie Prestiżem Nolana. Ale że jestem również ciekawski i
postanowiłem sięgnąć po ww film aby dowiedzieć się o co tyle szumu z tym tzw. ambitnym
kinem. Nie podobało mi się i tu od razu pierwsze pytanie do znawców- czy Bergman ma coś
prostszego w odbiorze od czego możnaby zacząć. Bo to mnie przerosło.
Trudne. Bardzo trudne, przeładowane symbolami ktorych nie chce się zgłebiać bo całość
nudzi. Za trudne.
Na ile się orientuję a orientuje się słabo to jest najwyższa półka jeśli chodzi o kino i tu moje
drugie pytanie do lubujących się w tego typu filmach: po co kręci się takie rzeczy? co wam
daje obejrzenie takiego filmu? wzbogaca was w jakiś sposób? czujecie, że obcujecie z
czymś wysokim? z dziełem sztuki?
Jeśli o mnie chodzi film powinien dostarczać rozrywki. Dobrej zabawy po ciężkim dniu,
jakiegoś relaksu. To momentami przypominało mi filozoficzną rozprawę. W formie filmu. Czy
używanie kina do przekazywania takich treści jest takie fajne? Co w tym widzicie, ja tego w
ogóle nie kupuję...