Czy może być coś gorszego od odkrycia kryjówki z zamurowanymi w ścianach zwłokami? Może. Rzeczywistość wojny z narkotykowymi kartelami na amerykańsko-meksykańskim pograniczu widziana oczami bohaterki, która choć już nie jedno widziała, to jest zszokowana rozmiarem absolutnego zła, które tam się dzieje. A my jesteśmy zszokowani razem z nią. Bo złem jest przesiąknięty cały system, w każdym jego najdrobniejszym aspekcie. Nawet randkowania z wrogiem. Albo zawierani z nim taktycznych sojuszy. Zło nie zostawia wyboru. Zło niszczy. Zawsze. Prędzej, czy później. Film jest zapisem wędrówki - w pięknych okolicznościach przyrody - bohaterki przez otchłań absolutnego zła. Bohaterki, której się wydawało, że może coś zmienić. Nieprawda. Jedyne, co zostało zmienione, to bohaterka. Zmieniona przez otchłań zła. Im dłużej patrzysz w otchłań, tym dłużej otchłań patrzy na Ciebie. Tym bardziej zostaje w Tobie. W tym filmie Nitzche spotyka się z Conradem z "Jądra Ciemności". A dżungla może być na półpustynnym terytorium pogranicza.