Fatalnie rozpisane role detektywów przez co nie zbyt specjalnie zagrane i bez jakiegokolwiek polotu, coraz mniej ciekawe wątki zabójstw i skręcona na prędce teoria co do motywu ich popełniania (bardzo mglista i mająca bardziej na celu zbicie z tropu widza i toru logicznego myślenia niż cokolwiek objaśniająca) i do tego fatalna jak na tego typu kino muzyka powodowało, iż z minuty na minutę coraz bardziej się nudziłem i rozczarowywałem tym wczesnym filmem Davida Finchera.
Pamiętam jak ponad dziesięć lat temu widziałem Se7en po raz pierwszy nie mogłem również zrozumieć fascynacji tym filmem - pomijając niezwykłe, makabryczne zakończenie. I dokładnie wtedy zaczyna się dla mnie film Se7en: po półtorej godzinie kiepskiej próby zawiązania akcji na scenę wkracza Kevin Spacey bez którego ani bez roli Johna Doe którą gra tak naprawdę ten film by nie miał prawa istnieć. Można by pisać o koślawej grze Brada Pitta i "stłumionym" niewyraźnym aktorstwie Morgana Freemana ale może to ani reżyser ani scenarzysta nie postarali się, żeby nie robić z detektywów - głupkowatego cwaniaczka (Pitt) i mdłego emeryty (Freeman) ?
Tak czy siak Fincher zrobił o niebo lepsze dzieła jak np. rewelacyjny Panic Room gdzie para aktorska Jodie Foster - Forest Whitaker od początku do końca wiedzą w jakim celu znaleźli się przed kamerą.
A Se7en ? Na pewno warto zobaczyć dla końcowych 30 tu minut i kapitalnej roli Kevina Spacey ale ci co jeszcze nie widzieli tego filmu nie powinni się raczej napalać na jakąś wyjątkową rewelację.