A oto cytat osoby która zaregowała na widok Tomasa bez worka: " Gdybym miała taką głowe jak on to bym ją sobie odrąbała ".

To nie jest horror, według mnie jest to film psychologiczny. Nie nakręcono go by wbić widzów w fotele, ale po to by wywołać jakieś emocje. Przynajmniej ja ten film tak odebieram, bo co jak co film bazuje praktycznie na samych emocjach. Przez większość wilmu da się odczuć uczucia matki, jakie przezywa po stracie syna. Było kilka bardzo dobrych momentów, ale tez i kilka kiepskich. Niekiedy przegadane, ale dialogi i gra aktorska na dobrym poziomie. Obecnie jestesmy zawalani horrorami "made in usa" które nieudolnie próbują przerobić dobre azjatyckie filmy grozy na jeszcze lepsze produkcje amerykańskie. Jak widzimy efekty są takie jakie są, czyli beznadziejne. A co do tego, że film jest nudny, nie moge się zgodzić! Od początku filmu każda sytuacja miała powiązanie z późniejszymi zdarzeniami, trzyma w napięciu" co będzie dalej". Film jest dobry w srecz bardzo dobry, jak każdy ma swoje niedociagniecia, ale też trzeba popatrzec na to co pokazuje, a pokazuje historie sieroty która adoptowała smiertlnie chore dziecko i otworzyła sierociniec dla "specjalnych" dzieci. Opowiada o duchach przeszlości, które obudził jej syn i o tym jak sama doprowadziła do jego smierci by wkońcu się z nim połączyć, za cene swojego żcyia, ale wkońcu odnalazła swojego synka. Uwazam, że film jest piękny. Bez zbędnych efektów i przerażających duchów, pokazuje bardziej realne spojrzenie na świat duchowy.
Ale każdy ma swoje gusta, a o gustach się nie dyskutuje! Nie wszystkim będzie sie podobało jedno i to samo!