To niesamowity film o milosci matki do dziecka, matki, ktora ponosi wyobraznia w najdalsze zakatki ludzkiego umyslu. DZieje sie tak dlatego bo jest ona w stanie poswiecic wszystko by odnalezc milosc swojego zycia- syna. To nie jest film o winie tak jak niektorzy pisza, o tym ze "dolozyla swoje trzy grosze" w smierc ukochanej istoty, to film o tym, ze na swiecie czasem dzieja sie rzeczy na ktore nie mamy wplywu, o tym , ze własnie ten swiat jest pelen tajemnic a odkrywanie niektorych z nich bedzie nas bardzo duzo kosztowac. A a to do czego jestesmy w stanei sie posunac mamy wplyw my sami.Mam wrazenie ze czesc osob kompletnie nie potrafi zaglebic sie w puente tego filmu, bzdet typu- teraz jest szczesliwa, banalna koncowka bla bla bla....Heh no tak banalna dla osob ktore banalnie mysla. Bo przeciez rajski obraz Simona i dzieci z sierocinca to nci innego jak przewrotny wynik gry w ktora grali: ZNajdziesz swoj skarb, masz prawo do zyczenia, i tak Laura znalazla swoj skarb droga wskazowek które zostawil jej nikt inny jak Simon pragnac zdradzic tajemnice domku Thomasa. Milosc matki, intuicja matki i szalenstwo ktore jest w stanie osiagnac, poswiecajac racjonalnosc swojego umyslu by tylko odnalezc prawde. Zyczeniem Layry ejst: "chce zeby Simon wrocil", zdaje sobie jednak sprawe ze mozliwe jest to tylko wtedy gdy to ona dolaczy do niego, do swiata umarlych. Jak daleko posuniesz sie Ty tracac swoja skarb?? 10/10