Też tak miałam. Jak ktoś już pisał: na horror trochę za lekkie... Te maski dzieci bardziej śmieszyły, niż wywoływały strach - ot, pojawia się malec z workiem na głowie, na którym wymalowana jest twarz, nic przerażającego.

mnie wzruszył ten moment, kiedy jest już jasne , że ta kobieta umarła

Też się wzruszyłam, ale te maski miały w sobie raczej coś upiornego, a nie śmiesznego, zwłaszcza jeśli chodzi o postaci i kontekst zdarzeń, wydawały mi się przerażające.

Cóż, przyznam, że na mnie film zadziałał dość przerażająco. W tym te maski, dla mnie wizja dziecka w sierocińcu w dodatku z taką maską na twarzy jaka została przedstawiona w filmie jest przerażająca, nie wiem jak dla innych:) Ogólnie film bardzo mi się podobał, dobry temat. Tak na marginesie dla mnie najgorszy horror powstaje wtedy, kiedy coś złego dzieje się z dziećmi lub dzieciom.
Ale na samym końcu ( czyli wiadomej scenie ) poleciała mi łezka. Na początku nie spodziewałabym się takiego zakończenia:)

Film bardzo fajny, nawet lepszy niż ta nowa "Kobieta w Czerni", którą obecnie można obejrzeć w kinach. Nie ma tu "zbędnego straszenia" (tzn. jumpscen co pięć minut) cały film jest fajnie przemyślany i zmontowany. Może jest tylko jedna scena (ta, w której Laura zostaje wepchnięta do wanny i zatrzaśnięta w łazience) przy której można podskoczyć na fotelu (aa, i jeszcze scena z autobusem, o tym zapomniałem). Film Bayony właściwie skupia się na historii i klimacie starego budynku sierocińca, niż na efekciarstwie. Ten klimat budują skrzypiące ściany i schody, potem wizyta medium i wreszcie stare filmy z dziecinstwa oglądane przez Laurę. Zakończenie? Szczerze to spodziewałem się czegoś innego, ale to też jest bardzo dobre. W końcu i Laura została w sierocińcu na zawsze.