Najważniejsza puenta (przynajmniej według mnie)z tego filmu jest taka,że Barbara juz wcześniej cały czas miała spięcia z matką,dwa dominujące charaktery,które się ze sobą cały czas ścierały,zapewne Barbara odziedziczyła geny po matce,to co widziała u niej jeszcze bardziej ja nakręcało(moze widziała swoje odbicie)a tak naprawdę nie zdawała sobie sprawy,że sama się taka sama staje(zgorzkniałą kobietą na starość),wreszcie zdała sobie z tego sprawę,po całym ambarasie,który zrobiła jej matka.Staje na górce...głębokie westchnięcie a zarazem ulga(uwolniła się wreszcie) i postanawia zrobić reset swojego dotychczasowego życia,nie chce stać się takim samym człowiekiem jak jej własna matka....ale czy geny jej na to pozwolą?

Ulga? Według mnie poszła na łatwiznę. Najprawdopodobniej wraca do męża, który ją zdradził (i pewnie jeszcze nie raz zdradzi). Dlaczego to zrobiła? Prześledźmy końcówkę: Dowiedziała się podczas ostatniej rozmowy z matką, że ta wiedząc o samobójczych planach męża nie zareagowała, chcąc się okazać "tą silniejszą". Barbara w tym momencie zapewne zdaje sobie sprawę, że w życiu nie chodzi o to by być silniejszą, że wtedy człowiek staje się kimś takim jak jej matka. Postanawia zatem okazać słabość, zmięknąć i jednak (jak się domyślam) wrócić do mężulka. Tylko, że na jakiej podstawie opiera swoją decyzję? Na słowach ciężko chorej fizycznie i psychicznie matki. Owszem, zachowała się ona skandalicznie pozwalając mężowi zabić się, ale pamiętajmy, że zrobiła to osoba uzależniona od leków, której kontakt z rzeczywistością od dawna jest złamany. Barbara, która przez większość filmu chciała nam się pokazać jako twarda i silna kobieta z zasadami, okazuje się być jedynie zagubionym dzieciakiem, który nie potrafi zapanować nad sytuacją i zwyczajnie ucieka od większych problemów. Chciała uciec od męża, ale jednak to co czekało na nią za zakrętem (opieka nad matką), okazało się zbyt trudne.

Według mnie błędnie interpretujesz Barbara stawała się pomału kalką swojej matki,której nienawidziła za jej charakter dominujący,Fakt,że mąż zdradził ale pokajał się ,zresztą nadal ją kochał i chciał by mu wybaczyła ale widząc w jakim kierunku to idzie(zaborca matka+taka sama córka) raczej w to nie wierzy.Barbara jednak postanawia zweryfikować swoje podejście do życia i być bardziej wyrozumiała bo jak nie to skończy jak matka-z zasadami rygorystyczna zgorzkniała kobieta,która wytyka słabości każdego człowieka....

Ogólnie ten film film bardzo uderza w płeć żeńską(mężczyznom też się obrywa ale o wiele mniej)pokazuje kobiety jakie potrafią być zrzędliwe z reguły są z zasadami co wcale nie wychodzi im to na dobre a faceci mimo,że nawet kiedyś zdradzają(najczęściej z młodszymi) to tak naprawdę nadal kochają swoje żony i trzeba im wybaczać ;D

pierwsze co mi przyszło do głowy po przeczytaniu powyższego komentarza to "pfff..." i "powiedział, co wiedział..."

dlaczego tej wyrozumiałości nie odniosła w pierwszej kolejności do matki? zostawia ją w stanie rozgoryczenia, wybiega z domu jak małe dziecko, nawet nie myśląc o tym, że matka mogłaby sobie coś zrobić.

po skończeniu filmu też oceniałam Barbarę megapozytywnie, ale coś mi nie dawało spokoju.

"dlaczego tej wyrozumiałości nie odniosła w pierwszej kolejności do matki?"-moze dlatego,że matka na córkę działała toksycznie.