Silent Twins Forum

Wspaniały, ciekawy materiał zepsuty przez niemądre artystowskie (pewnie wynikające z kompleksów albo polskiej jakiejś chorej szkoły reżyserskiej) zapędy. Nie chce mi się nawet przez minutę myśleć o tym filmie. Przerost formy nad treścią.
To nie powinno tak być, że historia opisana na Wikipedii jest bardziej...

Muzyka, animacje, sposób kręcenia filmu mogą się podobać. W niektórych elementach jest to dosyć mroczne, pokręcone, jakby nie świat dziecka. Brak w tym filmie teorii na temat zachowania bliźniaczek. Nie zrozumiałem motywów ich postępowania, a w filmie raczej było to opisane irracjonalnie. Z jednej strony mają piękną...

Dzieło doskonałe i do innych polskich produkcji niepodobne, efekt piorunujący w każdym elemencie ( ależ animacje!). Agnieszka Smoczyńska dość chyba niespodziewanie wybiła się ponad poziomy (oj, rodzimemu światkowi krytykantów może się to nie spodobać...) Film wciąga jak pędząca po stromych zawijasach kolejka. Polecam...

Odwaga treści. Bez znieczulenia w warstwie znaczeń i formy. Mocny kandydat do nagród.

"Milczące bliźniaczki". Film jest wtedy całkowicie zrozumiały.

Z niecierpliwością czekałam na ten film. Właśnie go obejrzałam i mam mieszane uczucia. Myślałam, że będzie efekt wow, że cały film obejrzę z zapartym tchem... Niby ok, niby akcja się w miarę sprawnie toczy, ale zabrakło tego czegoś. Film momentami jest nudnawy.

Znam historie (faktyczną) z yt, która jest mega ciekawa, ale... unikam filmów robionych w Polsce i przez polskich twórców, zawsze to straszne gnioty/nieporozumienie/rozczarowanie itd. Pytam osób, które jak ja unikają/nie lubią polskich filmów i znają prawdziwą historie - czy warto?

Dobry film to taki, który nawet pomimo ciężkiej tematyki sprawia, że chce się go oglądać. Silent Twins niestety jest bardzo odpychający. Jako widz nie znalazłem na ekranie nic co sprawiłoby mi przyjemność z oglądania. Smętny, szary, zimy, odpychający świat. W tej historii można by zrobić trochę koloru, mimo wszystko...

Także w filmach o milczeniu można pokazać język filmowy.

Początkowo nudny wkurzający, ale stopniowo otwiera się pokazując niezwykłą, wręcz nieprawdopodobną historię z życia wziętą. POLECAM! A to, że polscy twórcy mogą zrobić film na tak wysokim poziomie, to już prawdziwa gratka!!!

Przykład, jak artystyczne ambicje reżysera mogą spalić ciekawą historię. Szkoda, bo o siostrach Gibbons można było zrobić naprawdę dobry film, tylko bez manierystycznego zadęcia. Mogło być fajnie, wyszło jak wyszło.

Ktoś poniżej napisał, że to poziom światowy - i to jest najlepsza ocena tego filmu, niesamowitej opowieści o bliźniaczkach, które w niewytłumaczalny sposób wzajemnie przenikały i wpływały na swoje osobowości, tworząc własny, zamknięty dla innych świat.

Zachwycił mnie, ale głównie wizualnie. Fabularnie momentami trochę "utykał", "urywał się", ale może taka była idea? W każdym razie, to mi nie przeszkadzało. Całościowo - ciekawy, ze świeżym podejściem.

Niby ciekawa tematyka, fajnie przedstawiona, jednak jakoś szczególnie obraz mnie nie pochłonął. Ukazana historia z początku mnie wciągnęła, jednak czym dalej tym słabiej. Trochę zawiodłem się końcówką. Po seansie miałem mieszane odczucia, większość jednak chyba tych pozytywnych... 6/10

Po przeczytaniu recenzji i wywiadu z reżyserką spodziewałam się zaskakująco lekkiego filmu o dwóch buntowniczkach o niezwykle bogatej wyobraźni. Niestety, zobaczyłam ponure studium choroby psychicznej, które reżyserka stara się przedstawić w barwach emancypacji, artyzmu i siostrzanej więzi. Uważam, że lepiej by było...

przeczytać o nich artykuł. Np. na all that's interesting.

jedna rzecz mnie nurtuje. czy aktorki nie dostały dyskopatii odcinka szyjnego kręgosłupa po kilku godzinach przebywania na planie filmowym?

Film dla prawdziwego KONESERA, nie tylko kina, ale przede wszystkim życia. Dla świadomego widza i otwartego umysłu. Dla kogoś kto ma bagaż doświadczeń, i głębię przeżyć. Z pewnością nie dla każdego.... Dla mnie rewelacja. W sposobie przekazu, wymowności, krótkich i trafnych w punkt dialogów. Głębi niejednoznaczności,...

oczy syci i cieszy mnogość estetyk - że żal mrugać i tylko się patrzy i patrzy - warstwa narracyjna schodzi na plan dalszy - i dobrze, kino jest zbyt wyrafinowaną ze sztuk aby pozostawiać ją wyłącznie miłośnikom fabuł - jednak podług tego co ja ostatnio widziałem - dwóch "podwójnych" schizofrenopodobnych filmów...