Wszyscy wychwalają, ja zganię.
Jedynka była świeża, zabawna i pomysłowa. Dwójka jest wtórna, płytka i mniej śmieszna.
Film jest bardzo kolorowy, bo jest dla dzieci, ale w dzisiejszych czasach wszystko jest kolorowe, nawet bieda i szarość.
Od strony muzycznej uświadamia starszym, że wszystko już było i trudno cokolwiek nowego wymyślić.
Fabuła obrabia do bólu wyświechtane tematy i rozwiązuje problemy w sposób prosty, banalny i bezbolesny (ale to dla dzieci), podobnie postacie, są proste jak rozwiązania problemów które mają (ale to dla dzieci).
Wysokie oceny zachowałbym dla czegoś co na to naprawdę zasługuje, trzeba mieć nadzieję. Tutaj mocna przeciętność.