jestem naprawdę zaskoczony tym filmem. myślałem że będzie to dziełko średniej jakości. nie jest to jakiś szczególnie ceniony film, nie pojawia się w zestawieniach "najlepszych filmów w dziejach", a jedynie na "liście zdobywców oscara". 'wings' najbardziej znane jest z tego, że zajmuje na tej liście pierwsze, historyczne miejsce. czyli: oczekiwać więc można solidnej hollywoodzkiej roboty i.. kurzu pokrywającego film - lwia część bowiem dzieł "hollywoodzkiej roboty" pokryła się jego grubą warstwą i dziś ogląda się toto z politowaniem. nie spodziewałem się, żeby 'skrzydła' należały tej grupy dzieł hollywoodu którą kocha każdy kinoman - dzieł które nie tylko nie mają na sobie śladu kurzu, ale także nie przybędzie im ani milimetra jego warstwy przez następne dziesięciolecia. ale te tytuły "to każdy zna". cóż, o 'skrzydłach' nie mówi się jako o takim tytule. ale..
dobra, powiem krótko: wzruszyłem się jak rzadko :) 'Wings' to film wspaniale zrobiony, nowoczesny, wzruszający. kilka 'zagrań' z punktu widzenia dzisiejszego widza jest co najmniej wyświechtanych (można je wymieniać długo, kto widział wie o czym mówię), ale oglądając nieme kino trzeba się wczuć, co nie jest wcale trudne. dobra, posłużę się wyliczanką. w 'wings' znajdziecie:
- sympatycznych bohaterów do których się przyzwyczaicie (choć 'Buddy' Rogers trochę przeszarżowuje) i którym zaczniecie kibicować;
- "czysto" i "czytelnie" (bo nie mam kompetencji by użyć słowa "realistycznie", czy nawet "ze szczegółami"; zapraszam historyków do komentarzy, b mnie to ciekawi) przedstawioną I wojnę światową;
- wspaniałe pomysły operatorskie (ach, te ostatnie lata kina niemego): zwróćcie uwagę na długą jazdę nad stolikami w Folies Bergere (scena gdy chłopaki zabawiają się na przepustce);
- dużą (szczególnie jak na film tej daty) ilość krwi i trupów - to na pewno dodaje realizmu i dramatyzmu (np gdy kamera zamontowana jest podczas lotu tuż przed twarzą pilota, w tle, za jego głową widzimy lecących tuż za nim niemców, którzy oddają serię w jego kierunku, a ten umiera, plując krwią w kierunku widza);
- no i przede wszystkim wspaniałe zdjęcia samolotów, chmur; kręcone przy dobrej pogodzie - na tle czystego nieba, klucze samolotów muszą szczególnie pięknie wyglądać na dużym ekranie (niestety nie widziałem tego filmu w kinie); sekwencje 'powietrzne' są długie oraz świetnie, czytelnie zmontowane; ujęcia są stabilne, co ogląda się z zapartym tchem (dzisiejszy teledyskowy montaż pokazałby nam jakieś detale w sekundowych dawkach) i jest ich bardzo dużo - samoloty zdejmowane były z ziemi i z powietrza, z daleka (całe eskadry)i z bliska (twarz pilota; zbliżenia kręcone w większości podczas lotu!). nie oszczędzono nam pięknych krajobrazów "z lotu ptaka" i czystych wierzchołków chmur. strzelaniny i walki powietrzne są równie ciekawe co w dzisiejszych filmach wojennych dobrej klasy.
słowem: solidna, hollywoodzka robota :) pretensjonalność fabuły i drętwą grę niektórych aktorów da się przeboleć, gdyż scenariusz mimo wszystko gwarantuje nam wciągnięcie się w akcję, co z kolei pozwala na serię wzruszeń - sam początek jest już niezły: ślepa bez wzajemna miłość, zazdrość, nieporozumienie, pożegnanie z rodzicami, maskotka z dzieciństwa itd. a potem to wszystko przewija się w sercach bohaterów patrzących w oczy śmierci! suma summarum solidna, hollywoodzka robota. :)
kilku rzeczy MOżNA by się czepiać, ale NIE TRZEBA :)
jest to film "do oglądania". i o to chodzi. można by analizować, czy nienawiść do niemców nie jest zbyt wyostrzona, ale można by też się zastanawiać czy coś nie kryje się za SPOILER> motywem śmierci jednego z bohaterów z ręki jego przyjaciela, który pomylił go z wrogiem <SPOILER. cóż, zostawiam to Wam. na pewno wojna jest okrutna, no ale daje też okazję do wzruszeń będąc tłem wydarzeń "skrzydeł".
'skrzydła' nie są arcydziełem i nie będę walczył o dopisanie tego filmu do jakiejś "listy wybitnych dzieł kina". ale na pewno nie ma na "skrzydłach" kurzu. wciąż lecą i niespieszno im do hangaru.
solidna robota.