Powyzsza recenzja nie oddaje charakteru tego filmu.
Plata Quemada jest filmem o miłosci , nie zadną tania sensacja osadzoną w gangsterkich realiach. To mocny i piekny film, z niezapomnianymi rolami Leonardo Sbaraglii i Eduardo Noriegii. Historia oparta na faktach . W 1965 roku Franco Brignone ( Nene) i Marcos Dorda ( filmowy Angel ) byli bohaterami wlasnie tych wydarzeń. Zwani Los Mezillos, dwaj gangsterzy zginęli pod obstrzałem policyjnym, paląc uprzednio 7 milionów zrabowanych pieniędzy, co w odczuciu wielu miało rangę symboliczna. Ricardo Piglia napisał nastepnie ksiażkę.
Ale Plata Quemada zrobiona przez Pineyrę, nie jest żadnym dokumentem, jest przetworzoną przez niezwykłą wrażliwosć reżysera i aktorów, piekną historią o miłosci silniejszej niż smierć.
Ten, kto obejrzy ten film zobaczy, ze nie ma tu mowy o konflikcie ani przewadze.
Warto przeżyc te 120 minut, jesli szuka sie w kinie prawdy o uczuciach i piękna kreacji. Bo film poza całą warstwą psychologiczną ( obaj aktorzy wczuwają się w role do granicy realnosci i są naprawdę niezwykli ) ma piekną, mocna i męska estetykę spotęgowana przez wspaniale zdjęcia Alfredo Mayo ( znany operator Almodovara).

ciekawostka :
film był wyswietlany w kinach Argentyńskich od 18 lat ,we Francji od 12, w Stanach otrzymał R...co kraj to obyczaj....niestety...