Na początku Bóg Bez Twarzy chciał mieć Chihiro wyłącznie dla siebie, w pewien sposób kupić jej sympatię - nie udało się, więc lekko się wkurzył ;> ostatecznie, nic mu to nie dało, przekonał się, że nie tędy droga. W ogóle, cała jego postać była taka trochę jak dziecko we mgle, dlatego w końcu postanowił przyłączyć się do Chihiro.
moim zdaniem ;)

Generalnie, żaden bohater tego filmu nie jest ani do końca pozytywny, ani zły do szpiku kości, każdy ma jakieś własne motywy, dobrze skonstruowany charakter, jest prawdziwy. I właśnie to mnie w tej bajce (?) urzekło :)

W bajkach Miyazakiego postacie nie muszą być kontrastowe... wręcz przeciwnie, mają być bardzo naturalne, ludzkie. W tym wypadku postać BogaBezTwarzy ukazuje człowieka, którego 'apetyt rośnie w miarę jedzenia".. w końcu zdaje sobie sprawę ze swoich błedów i stara się już nie robić problemów :)

To tak, jak w życiu - nie ma ludzi idelanie dobrych i totalnie złych. Każdy jest trochę taki, trochę taki, a jedynie jedna z tych cech może przewyższać drugą. Mnie również urzekła właśnie ta "ludzkość" bohaterów Spirited Avay.