Niedawno wróciłam z kina i szczerze powiedziawszy takiej nędzy dawno nie oglądałam.
Czułam, że może być to dno, że nie warto tracić czasu i pieniędzy. Pomyślałam, że spróbuje
podkuszona napisem na plakacie "nowe objawienie festiwalu w Wenecji". Daje 2/10 tak
naprawdę za charakteryzację i rolę Franco! Fani tego filmu argumentują, że jest to satyra
współczesnej, zepsutej amerykańskiej młodzieży, których priorytetem życiowym jest chlanie,
ćpanie i dawanie dupy. Myślę, że każdy z oglądających wie co się dzieje i ten temat jest
strasznie oklepany! Wielokrotnie się pojawia w idiotycznych amerykańskich komediach. A w
takiej konwencji... dla mnie to jest groteskowy obraz bez wyższych wartości na którym nie
wiadomo czy się śmiać czy płakać. Było kilka scen kiedy (szczególnie jak Franco miał lufę w
gębie) czułam się kompletnie zażenowana, że coś takiego oglądam. Ba, nawet znaleźli się Ci
którzy twierdzą, że w film pokazuje konsekwencje życiowych wyborów. Ja się pytam jakie
konsekwencje poniosły te dziewczyny, ta młodzież? Szczerze mówiąc liczyłam na to, że skończą
źle. A dwie sobie wróciły bez problemu do domu autokarem, a dwie najbardziej
zdemoralizowane wymordowały doświadczonych i uzbrojonych gangsterów i wróciły sobie do
domu nowiutką furką jakby nigdy nic się nie stało! Żenua! Nie było jakiejkolwiek głębszej
fabuły, analiza charakterów bohaterek, co motywowało ich zachowaniem, jakie miały sytuacje
rodzinne. Widziałam za to dużo dup, cycków, pełno golizny! Jednym słowem dno i wodorosty!
Muzyka Britney Spears i idiotyczne powtarzanie słów "spring break" dopełniło beznadziejnej
beznadziejności tego filmu. Jeszcze wspomnę o tym, że na domiar złego obsadzone zostały
słodko pierdzące gwiazdeczki Disneya, które jeszcze bardziej popsuły mi estetykę tego gniota!
Czuję się intelektualnie wypłukana i zniesmaczona. Zwątpiłam w społeczeństwo i nie wierze,
że jest tyle osób, które zachwycają się tym badziewiem. Przeraża mnie, że ludzie czerpią
przyjemność z takiej nędzy kulturalnej. O zgrozo, kondycja współczesnego kina nie ma się za
dobrze. Dlatego z takim sentymentem powracam do klasyków kina!