Pierwsza część była kinem fantastycznym naukowym, w swym gatunku naprawdę znakomitym, choć dla większości widzów produktem zwyczajnie nudnym (ja zawsze zaliczałem to na plus, bo bliżej było temu filmowi do Odysei Kubricka niż Gwiezdnych Wojen).

Druga część przeszła więc metamorfozę, słowo „naukowe” poszło w niepamięć, postawiono na czystą fantastykę. I bynajmniej nie wpłynęło to negatywnie na produkcję. To wciąż ten sam, niezapomniany klimat wędrówki po krańcach wszechświata, może nieco bardziej obarczonej akcją, ale wciąż fascynującej, zarówno obrazem, jak i galerią postaci (cokolwiek by nie powiedzieć, Spock zawsze rządzi !!), z którymi nie sposób sympatyzować. Jakby nie patrzeć jedna z najbardziej lubianych przez widzów część sagi (ja chyba zawsze najbardziej lubiłem trójkę), nie dziwię się temu.

Znakomite kino fantastyczne, dla wszystkich lubiących się nurzać w podobnych klimatach, mniej z kolei, dla zdeklarowanych fanów kolorowych mieczów świetlnych…

Moja ocena - 7/10