Jeśli jeszcze uznać faktycznie, że Vlado miał być Chorwatem, to już sprawa naprawdę jest dla mnie prosta.
SPOIL.
- Slavko w 50 lat po wydarzeniach w obozie w Jasenovac przyjaźni się z przedstawicielem narodu, który jego narodowi zgotował lokalny odpowiednik holokaustu.
- Slavko mimo tego, gdy zaczyna się sytuacja ciążąca ku wojnie, ryzykuje i wydaje pieniądze na łapówkę, by wydobyć przyjaciela z tarapatów.
- Slavko, gdy wojna wybucha, ryzykuje rozwałkę za zdradę (normalne w tamtym czasie, bo Serbowie służyli też po stronie bośniackiej) i próbuje wręcz zmusić przyjaciela do przyjęcia biletów.
- Slavko ponawia ofertę, choć Vlado już kilka razy okazał się nierozsądnym człowiekiem.
- Slavko zostaje żołnierzem armii Serbskiej zgodnie ze swoją narodowością.
- Slavko wstrzymuje się od gwałtów, które może wykonywać, jak inni. W końcu, z oporami daje się przekonać do zajęcia domu - którego notabene, jako wykluczany w okresie końca Jugosławii Serb w Bośni nie dorobiłby się, więc pokusa tym silniejsza.
- Widząc wroga podchodzącego mu pod ten dom, nie strzela, bo widzi, że to jednak jego przyjaciel, Vlado. Przyjaciel, który zamiast skorzystać z oferowanej pomocy i uciekać, woli strzelać do rodaków Slavka.
- Slavko robi, co może, żeby wariata uspokoić i odesłać z domu, żeby sobie poszedł.
- Slavko ginie, bo wierzył w to, że jednak przyjaźń coś dla Vlado znaczyła. Rozwalali ludzi obaj jako żołnierze, ale to Slavko zasługuje na śmierć wg scenarzystów.

- Vlado kilkukrotnie odmawia pomocy, by jednak zostać na wojnie.
- Vlado nie potrafi jasno postawić sprawy w swojej rodzinie, wskutek czego rodzina ta zostaje w Sarajewie na pastwę wybuchających pocisków artyleryjskich.
- Vlado zaczyna się wyżywać na tej swojej rodzinie, bo przenosi stresy z pola walki do domu.
- Vlado zaczyna tropić byłego przyjaciela, który kilka razy próbował uratować całą jego rodzinę.
- Vlado morduje swojego byłego przyjaciela, bo nie umie zrozumieć wojny, na której pozostał, mimo że wszyscy mu tłukli do łba, żeby uciekał z rodziną.

Ja rozumiem, że film musi się trzymać linii propagandowej, ale - ratunku - to się kupy nie trzyma.