"typowym dla Francuzów, którzy nigdy nie zaznali prawdziwego komunizmu" - nie zgodziłbym się, przyjrzyj się jakie poglądy głosiła rewolucja francuska (są bardzo lewackie, zresztą co za kretyńskie słowo), później Komuna Paryska (można napisać, że z niej wykluł się właściwy komunizm). Francuzi przeżyli komunizm, ale w czasach gdy jeszcze nie istniała taka nazwa. I ten komunizm zamienił się niedługo potem z bardzo żarłoczny kapitalizm. Można napisać, że Francja jest ufundowana na lewicowych poglądach.

Co do filmu, to często funkcjonuje jako przykład filmowej niesemantycznej filmowej nudy. Ale nie będę tego rozwijał, bo nie jest to aż tak ciekawe.

Szczególnie rozbraja motyw "Czarnych Panter", których siedziba znajduje się pod jednym z mostów na Tamizie. Prawdziwy internacjonalizm: Francuz w Anglii kręci film o bolączkach Ameryki. A tak z ciekawości: zakładam że oglądałeś bez napisów - czy udało Ci się wyłapać sens z tej kakofonii nachodzących na siebie manifestów? Bo ja, przyznam, poległem. Było tam chyba nawet wymieszanie teksów murzyńskiego intelektualisty z powieścią pornograficzną...

Hmm, sens powiadasz? Sensu, przyznam, nie dostrzegłem, bo był to - jak dla mnie - zwyczajny bełkot. Ale widać taka już domena czasów: w tamtych latach (podobnie jak obecnie) za sztukę często brano to, co zwyczajnie nieczytelne.