Jedne były czystą rozrywką inne miały nas wzruszyć burzliwą miłością kochanków rozdzielonych przez wojnę, wzmocnić patriotycznego ducha narodu ale na szczęście były też takie, które miały jednak pewne przesłanie. Tak było w "Pianiście" czy poniekąd w "Szeregowcu Ryanie" To oczywiste, że głównym wydźwiękiem tych filmów było, że wojna jest zła. Ten film pozornie tylko powtarza to hasło. Jest jednak czymś silniejszym. Choć doskonale przedstawiono sceny batalistyczne na skalę wcześniej niespotykaną to w filmie są one umiejętnie wtrącone jako tło, jako część rzeczywistości z jaką zetknęli się ludzie podczas II W.Ś. Te film już nie tylko przypomina czym jest wojna, ale krzyczy. Podkreśla i wyraźnie, dosadnie powtarza, że wojna nie powinna mieć miejsca. To tylko rzęź niewinnych ludzi. Żołnierze walczą i oddają życie za coś co w rzeczywistości pozostaje dla nich odległe i często nie wiedzą za co giną. Dlatego muszą to sobie czymś tłumaczyć, tym, że walczą za ludzi z którymi idą do walki, za swych przyjaciół z którymi idą na misję. Dziś wojny nadal się toczą. Ten film jest donośnym głosem aby tego zaprzestać. Ma znacznie większą siłę niż "Szeregowiec Ryan" ponieważ porusza ten temat znacznie szerzej. Dlatego oskarżenia, że jest nudny są mało trafne, bo to nie kino rozrywkowe i krew nie leje się tu aby nas przerazić i dostarczyć adrenaliny tylko jest częścią tamtych wydarzeń ukazanych w sposób perfekcyjnie wierny tamtym realiom . Doskonale zmontowany, pomimo licznych retrospekcji tworzy wciągającą całość. To wyjątkowy film wart obejrzenia.