Na wielu forach filmowych czy też nie spotkałam się z wypowiedziami typu 130 minut nudy, brak akcji i napięcia. Mnie wydaje się, że klimat był i w dodatku bardzo odpowiedni jeśli chodzi o ten film. Dlaczego ? Bo owa produkcja miała spełnić pewne zadanie. Przekazać prawdę moralną tak bardzo zaniedbywaną w dzisiejszych czasach. Mianowicie, ze za zło nie trzeba zawsze odpłacać złem. I to jej się wyśmienicie udało. Po pierwsze świetny scenariusz. Historia bardzo wiarygodna, wciągająca, dająca do myślenia. Człowiek przeżywa to co główni bohaterowie siedząc w którymś z kolei rzędzie w którymś z koleji fotelu. Po drugie genialna wręcz muzyka. Oddaje, napięcie i atmosferę zarówno w kluczowych momentach akcji jak i w mniej ważnych wątkach. Po trzecie i najważniejsze wspaniałe kreacje aktorskie. Większe pole do popisu miała tutaj Nicole Kidman, której postać Silvi była kluczową w dziele. Penn jednak nie ustępował australijce. Oboje sprawili, że cała produkcja stała się bardziej wiarygodna i ciekawa. Bardzo dobrze spisał się reżyser Pollack, który dobierał obsadę. Na pierwszy rzut oka widac bowiem zewnętrzene różnice pomiędzy bohaterami. Mimo wszystko wiele ich dzieli jak i łączy. Z chęcią czeka sie na ekranowe spotkania pary. Dużym plusem dzieła jest brak wielu efektów specjalnych. Sprawiło to, ze film jest solidnie i dokładnie dopracowany na co pozwaliło lekkie zaniedbanie właśnie partii efektów. Według mnie nie były one tu potrzebne. Podsumowując produkcja jest jedną z najlepszych w swoim gatunków jakie widziałam w ostatnich latach a może i w ogóle. Zachwyciło mnie to, ze prócz charakterystycznego dla thrillerów napięcia zawarto w niej tak ważny przekaz, dzięki czemu stworzyło się wspaniałe ambitne widowisko na które prawdziwy kinoman na pewno rzuci okiem. A swojego czasu nie zmarnuje. Wyjdzie z kina wzbogacony o nowe doświadczenia i nei zapomni imion głównych postaci po kilkunastu minutach ;)