Na początek powiem, że miło jest zobaczyć Stacy Keacha w roli pozytywnej. Co prawda w niejednym innym też nie jest zły, ale nie jednoznacznie.
Poza tym film mocno mnie rozczarował. Pewnie dlatego, że inaczej sobie całość wyobrażałem. Miałem nadzieję zobaczyć historię, w której policja jest bezradna i główny bohater wpada na znaczący trop w połowie filmu, po czym rusza rozprawić się z mordercą. Zamiast tego mamy więcej rodzicielskiego dramatu ojca, który nie był z potomkiem w najlepszych stosunkach. Przez większość czasu akcja się wlecze. Kiedy następuje ostatnia scena przełomowa, dostajemy nieźle po oczach - bo kto się spodziewał, że mordercą z ciężarówki okaże się kobieta (to obok aktorstwa Keacha chyba jedyna zaleta, bo klimatu nie uświadczymy tutaj za grosz). Pod sam koniec musi dojść do niemal łzawej sceny, kiedy okazuje się, że morderczyni nadal żyje, a główny bohater podchodzi do niej tylko po to, by powiedzieć jej, jak miał na imię jej syn. No i czemu policja mu odpuściła próbę morderstwa? Wyjaśni mi to ktoś? Nie ma też nic o tym, że wysłali go do psychiatry. Całość mocno mnie zawiodła, choć z drugiej strony wielkiego kina też się nie spodziewałem. Nie da się jednak ukryć, że przy filmie "Pojedynek na szosie", "TIR morderca" wypada niemal jak arcydzieło.