Masz rację.
Wątek gejowski nie jest najważniejszy w tym filmie. Równie dobrze podobna historia mogła by się wydarzyć między kobietą z Korei Południowej a mężczyzna z Korei Północnej, gdy z powodów finansowych, politycznych czy innych nie mogą być ze sobą tak jak by chcieli. I tez mogli by mieć rodziny w swoich krajach i byc dokładnie tak samo uwikłani w uczucie bez szans na spełnienie.
BM to film o miłości w pierwszej kolejności, a o miłości gejowskiej w drugiej dopiero.
Miłość nie dzieli na kolor skóry, płeć, religię poglądy. Po prostu pojawia sie między dwoma ludźmi (celowo używam tego słowa) i jest. Jesli miedzy kobietą a mężczyzną, z tego samego kraju i miasta, o tym samym kolorze skóry to łatwo im i z górki. Ale czasem pojawia się między dwoma mężczyznami, czarnymi i białymi, zydami i arabami i wtedy juz z górki nie jest. Np. Romeo i Julia.

BM to mądry film. Opowiada o miłości ktra nie kończy się marszem mendelsona, gromadką dzieci i małym białym domkiem na przedmieściu. Ale czy przez to jest mniej prawdziwa? Gorsza? Czy może po prostu inna?

Też uważam, że to piękny i mądry film. Ten film bardziej uświadomił mi jak to boli gdy straci się bliska osobę, którą kochamy. Nie wstydze się tego, że płakałem pod koniec. Ludzie mogą się z niego wiele nauczyć, bardzo dużo.