Jestem świezo po obejrzeniu filmu Andrzeja Wajdy pod tytułem "Tatarak".
Mimo, że nie jestem fanem tego reżysera to zdecydowanie przyznaję, że
film mi się bardzo spodobał. Szczególnie zaś rola Krystyny Jandy. Pewnie
bez tej aktorki i bez jej emocji film straciłby wiele na wartości.
Wajda nakręcił parę dobrych filmów. Ja osobiście lubię coraz bardziej
"Panny z Wilka". Od zawsze podobał mi się też "Człowiek z żelaza".
Poza tym film "Tatarak" również zaliczam do udanych filmów reżysera,
który jakby poprzez zderzenie z tematem śmierci odmłodniał pod jej wpływem. Paradoksalnie zupełnie. Ale jak to mawiał Kubuś Fatalista:
"Paradoks nie jest zawsze fałszem.
Mimo swojego sędziwego wieku, Wajda nakręcił film pełen pasji,
opowiadający o ulotności i pięknie życia.
W filmie oprócz Jandy dobre role zagrali Roma Gąsiorowska (szkoda, że to
tak mały epizod) oraz Jadwiga Jankowska-Cieślak. Również Paweł Szajda
spełnił oczekiwania, przynajmniej moje, wprowadzając do filmu oprócz
młodości, trochę humoru w niektórych scenach.
Co do zastrzeżeń to scena wyciągania topielca z wody wydała mi się
niestety niezbyt realistyczna.
Podobało mi się natomiast połączenie monologów Jandy z fabułą prozy
Iwaszkiewicza oraz połączeniem scen kręconych z punktu widzenia
reżysera. Nadało to filmowi pewnego rodzaju świeżości.
Film oceniam generalnie na 7, czyli na całkiem bardzo dobry.
Przede wszystkim do refleksji.
Polecam jako dobry film polski zrobiony na światowo warsztatowym
poziomie:-)))