Przez cały film po głowie chodziły mi dwa słowa: pretensjonalny, sztuczny.. I cieszę się, że nie tylko ja mam takie odczucia, bo jak narazie to spotykam się z opiniami, że dobry, że wzruszający i zaczęłam się zastanawiać, czy ze mną wszystko wporządku..

Opowiadanie Iwaszkiewicza to prawdziwe arcydzieło, a Wajda po prostu to zepsuł, bo chciał być jeszcze lepszy. Wystarczyłoby dobrze sfilmować treść Iwaszkiewicza i byłby cudowny film- a tak jest klapa!

NIe nie, Wajda nie zepsuł niczego, bardzo dobre ujęcia, w miarę dobry motywy....
tylko że opowiadanie J.I. nie ma większej głębi, i trudno wycisnąć na film coś więcej. tzn. ma ono swoje przesłanie, ale jest to wyjątkowo niefilmowe. dlatego wpleciono wątek Jandy, co z kolei powoduje pewne dłużyzny. fakt, nie miałem ochoty dalej jej słuchać, bowiem to tylko jest relacja jednej osoby, baaardzo subiektywna, z jednego kąta. Oczywiscie pani Krystyna deklamuje świetnie, na swoim poziomie, ma też odwage to zrobić. dla niej szacun.
Liczyłem na coś więcej, ale generalnie mieszane uczucia, i jednak tylko 6/10.