Długo analizowałem i porównywałem różne nakręcone dotychczas slashery, zarówno te w klimacie gore, jak i te lżejsze typu "Krzyk" i jest tam kilka wspólnych mianowników które powtarzają się zawsze.
O fakcie że wybijani są po kolei bohaterowie nawet nie wspomnę, bo jest to przecież sama idea filmów tego rodzaju, zastanawia mnie jednak kilka innych faktów, które pojawiają się zawsze. Prywatnie jestem absolwentem psychologii i trochę z nabytej wiedzy zastosowałem w tej analizie. Przede wszystkim gatunek ludzki jest wyposażony w odruch samozachowawczości. Wiem że istnieją takie uczucia jak miłość, zwłaszcza do rodziny, przyjaźń i troska o innych, ale gwarantuje że większość z nas będąca w sytuacji rodem wyjętej ze slasherowych produkcji, pod wpływem wspomnianego powyżej przeze mnie odruchu gdy tylko nadarzy się okazja spieprzałaby gdzie pieprz rośnie nie myśląc o innych. 99% postaci z tego typu filmów grozy jest ideałem dobrego samarytanina. Nie patrząc na siebie ratują najbliższych ryzykując własne życie, dla którego właśnie przed chwilą pojawił się promyczek nadziei. Oczywiście w świecie realnym nie wszyscy by ratowali się samolubną ucieczką. Jednakże osoby które umiałyby utrzymać nerwy na wodzy w większości filmów zachowują się w sposób absolutnie pozbawiony logiki. Nie mówię już nawet o największej głupocie która bywa obecna w slasherach, wręcz o motywie przewodnim, gdzie goniona przez głównego złego blondyneczka ucieka po schodach do góry, zamiast do wyjścia. Z psychologicznego punktu widzenia osoba w śmiertelnym niebezpieczeństwie zachowałaby się jak zwierze. Czyli wszelkimi możliwymi środkami starałaby się trwale unieszkodliwić przeciwnika. W TMPM-P bohaterowi mieli co najmniej kilka okazji aby się uratować. Oczywiście zdaję sobie sprawę że wtedy nie byłoby całej serii itp (tak wiem czepiam się) ale chodzi o sam fakt logiki. Podam dwa przykłady. W momencie kiedy Dean złapał na ganku Hoyta, człowiek w jego stanie psychicznym nie bawiłby się w zemstę, tym bardziej mając na uwadze inne osoby które mogłyby mu wyrządzić krzywdę. Normalny człowiek w jego sytuacji wykonałby jednego solidnego buta w głowę, po czym zasadził kilka silnych skoków na czaszkę aby mieć pewność że ofiara ma zmiażdżoną czaszkę i mózg. Dean miał również idealną okazję na załatwienie Tommyego, gdyby tylko dokonał dzieła zniszczenia gdy go ogłuszył, zamiast ratować Chrissy. Podobne sytuacje były i w oryginale TMPM, a także w tej współczesnej, podobnie też było w innych slasherach. Brak logiki wśród zachowań bohatwrów, ponadto brak egoizmu który byłby motywem przewodnim niemal każdej potencjalnej ofiary gdyby tylko taka sytuacja miała miejsce w rzeczywistości. Reasumując, wiem że się czepiam, i zacząłem temat który jest starszy od Arki Noego, ale napisałem to, bo nie mogę się nadziwić, tym że mimo dogłębnej analizy slasherów jaką wykonałem, a której opisuje tutaj tylko mały fragment, to im więcej nielogiczności odnajduje, tym większą czuję do tego typu filmów słabość. I tak już chyba pozostanie. Właśnie tego sekretu nie mogę pojąć i być może ktoś tutaj będzie w stanie mi na to pytanie odpowiedzieć :)