Teksańska masakra piłą mechaniczną
The Texas Chain Saw Massacre
1974
Całkowicie irracjonalne zachowania bohaterów, laska drze japę zamiast siedzieć cicho i mieć
nadzieję że jej psychol z piłą nie zauważy i jakoś jej się uda zwiać, generalnie film bazujący na
wrzaskach i czerwonej farbie. Żeby jeszcze to w napięciu trzymało ale tego powiedzieć o tym filmie
nie mogę. Takiego gniota...
Po premierze TCM wielu krytyków rozpływało się z zachwytu nad warsztatem Hoopera. Facet zdołał wywołać popłoch bez wybebeszania flaków. Zrzucano to na karb jego reżyserskiego geniuszu. Tymczasem prawda okazała się banalniejsza. Hooper nigdy nie był geniuszem, on po prostu tak nakręcił film, bo próbował załapać się na...
więcej
Film Hoopera stanowi między innymi ukrytą alegorię do prowadzonych przez człowieka wojen. W ten sposób scena tortur Sally nie różni się tak bardzo od sceny tortur w Łowcy jeleni. By skutecznie móc zabić człowieka trzeba go sprowadzić mentalnie do poziomu bydła do uboju, lub napawać się własnym sadyzmem. Jest poruszana...
więcejStawiam zaraz obok "Psychozy" jak nie lepiej. Magiczne sceny ( cały prolog wraz z napisami początkowymi, pierwsze wejście Skórzanego i te jego zatrzaśnięcie drzwi, klimatyczny, spokojny początek z tymi ujęciami na naturę żyjącą obok ludzi nieświadomymi jak na wszystkich wpływa, finał ) plus wielo-interpretacyjność...
Według ostatniego notowania Sight and Sound film Hoopera zajmuje miejsce wśród 200 filmów jakie kiedykolwiek powstały. Jest tam wspólnie z The Thing Carpentera, Konformistą Bertolucciego i Aguirre - Gniew Boży Herzoga.
https://www.bfi.org.uk/sight-and-sound/
kto dodał recenzję która już w tytule ma literówkę? to jakaś porażka. weryfikatorzy chyba nieżle sie opier....!
Hooper zrobił film który po mimo upływu lat wciąż straszy.Od pierwszych minut jest klimat i ten narastający irracjonalny lęk dzięki temu film ogląda się bez mrugnięcia okiem.Jest to horror o kanibalach ale nie tak banalny jak Droga bez powrotu choć nie jestem fanem tego typu horrorów to Teksańska masakra.... ma w sobie...
więcej
Ojciec slasherów opowiadających o patolach z zadupia. Nakręcony w starym, dobrym stylu z amatorskim zacięciem, które dodaje smaku agresywnym i realistycznym scenom mordów.
Zabójstwa są wykonywane szybko, nagle i za pomocą prymitywnych narzędzi, a niuanse takie jak drgawki pośmiertne jeszcze bardziej podkręcają...
...Gunnar Hansen nie żyje...Szkoda chłopa - zagrał legendę, szkoda też że o takie informacje łatwiej na wp.pl niż portalu filmowym...
