Cóż, ja mam dokładnie przeciwne odczucia. Chociaż jest tak jak piszesz, tzn widz nie ma chwili oddechu, to jednak jak dla mnie był to tylko zlepek następujących po sobie scen naszpikowanych wybuchami i efektami specjalnymi, ale zupełnie pozbawionych emocji. I nie jestem przeciwnikiem takiego kina - jak piszę w innym temacie np taki Transformers, który jest o wiele uboższy fabularnie, wywarł na mnie duzo bardziej pozytywne wrażenie.

A jeśli chodzi o nawiązania do T2. OK, niektóre były fajne, ale wiele dodano chyba zupełnie na siłę. Bo jakoś nie chce mi się wierzyć, że nie można było przy tak ważnej dla filmu scenie stworzyć nic bardziej nowatorskiego niż ciekły azot. Przy T2 i panu T-1000 to robiło wrażenie, ale tutaj, niekoniecznie.

Kronika Filmowa, pierdolisz na potęgę, przyjacielu.

To miała być postapokaliptyczna legenda, w której SkyNet przywodzi na myśl opętanego skurwiela z opowiadania Harlana Ellisona ("Nie mam ust, a muszę krzyczeć"), a przywódca ruchu oporu oprócz zapalenia gardła ma mózg, spryt i charyzmę, i co najważniejsze - robi z tych cech użytek od czasu do czasu, już nie wymagam pełnej dyspozycyjności. Bo gówno mnie obchodzi do kogo należało wcześniej jego serce, wymienione w samym jądrze pustkowia, pod szmatami na masztach, z piachem pod paznokciami. Z tego wszystkiego nawet moja żona zapomniała się popłakać, wszak oboje nie przewidzieliśmy tak wielkiego wkładu McG w rozwój medycyny.

Scenariusz wygląda jak po trzech apokalipsach - zostało tylko ścierwo, a wciśnięte na chama nawiązania do poprzednich części tylko przypominają, że nie odgrzewa się ciepłego żarcia. Bale przez taki nieprzyswajalny chłam wypala się jak pet, Worthington błyszczy - jak cekin naszyty na brzydką spódnicę: trochę kiczowaty ("Aaarg! SkyNet! Już nie masz nade mną władzy!), ale ważne, że się świeci ("Czekaj, Connor, dam ci serce").

Pięć linijek tekstu na krzyż - i Bogu dzięki. Ta garstka sknoconych dialogów, to aż nadto.

Nie bluźnij więcej.

Czyli nie warto oglądać? Hahahahahahahahaaha...