Eksperyment Milgrama poznaję od niedawna, choć tematyka podatności człowieka na wyrządzanie innym krzywdy jest mi bliska od zawsze. Choć niektóre powody okrucieństwa rozumiem lub staram się rozumieć to żaden nie zainteresował i zmusił mnie do tak ciężkich przemyśleń jak wyniki eksperymentu Milgrama.
Film częściowo odniósł się do moich rozmyślań zadając pytanie jak daleko możemy się posunąć by dotrzeć do odpowiedzi. Jaki wpływ ma badanie na badany obiekt? Czy samym badaniem nie wyzwolimy tego co boimy się odnaleźć? No pewnie, że tak. O to chodzi w każdym eksperymencie psychologicznym i naukowym. Stawiamy tezę i próbujemy ją udowodnić. Cały proces, jego okrucieństwo, bezduszność i skrupulatność blednie w obliczu otrzymanych wyników. Odchodzi na dalszy plan. Tłumaczę to sobie, rozumiem i... o zgrozo, czy ja właśnie zdałem test na podległość wobec autorytetów? Czy widz, który doświadcza badania Milgrama jest jednym z badanych?

Próbuję patrzeć szerzej... Czy to co wyznaję, to kim jestem to ja czy działanie "autorytetów"?